دوشنبه، دی ۲۸، ۱۳۹۴

ال چاپو و 16 ژانویه!




همانطور که انتظار می‌رفت،  لغو تحریم‌های اقتصادی ملت ایران توسط «کدخدا و رعایای اروپائی‌اش‌» در میعاد 16 ژانویه،   با سکوت خامنه‌ای،‌   «تِتِه‌پِتِه» و ترهات‌بافی و رکوع و سجود رئیس دولت زال‌ممد،  ‌ مردم‌پرستی داس‌الله،‌  و نفس‌کش‌طلبی حامیان «اسلام سیاسی»،   یعنی جنگ‌فروشان آتلانتیست در سراسر جهان روبرو شد.   از سکوت معنادار مقام معظم جمکران و اعلیحضرت رضاپهلوی نسبت به «روند حقوقی» که بگذریم،   دیگر بازیگران این صحنه یکی پس از دیگری بالای منبر رفتند و از طریق بازنشخوار تبلیغات فرسودة سازمان سیا، در واقع «روند حقوقی» را به زیر سئوال بردند.

بله «روند حقوقی» خاری است در چشم اسطوره‌فروشان حامی تروریسم که به توهم «برتری» دچار شده،  حقوق برابر انسان‌ها و «نظم حقوقی» را بر نمی‌تابند.   به همین دلیل توافق تاریخی 14 ژوئیه 2015 با آغاز یک روند «ضدحقوقی» جهانی همزمان شد.   در این تاریخ که با میعاد انقلاب لائیک فرانسه تقارن زمانی دارد،   رئیس‌جمهور مکزیک راهی پاریس شد و همزمان «ال چاپو»،  رهبر مهم‌ترین شبکة جهانی قاچاق از زندان امنیتی مکزیک گریخت و ... و از قضای روزگار گروهی «سارق» یک انبار مهمات نظامی در کشور فرانسه را خالی کردند،   و آنطور که رسانه‌ها ادعا داشتند،   انبار مهمات ارتش فرانسه،  نه نگهبان داشت،   نه دوربین مداربسته ونه بقیة قضایا!   به عبارت دیگر،   حدود 7 ماه پس از ترور شارلی،  شبکة‌ 100 سالة «فرنچ کانکشن» میعاد 14 ژوئیه را برای گسترش دامنة عملیات قهرمانانه‌اش برگزید.   حال نگاهی داشته باشیم به پیامدهای فرار «ال چاپو» در منطقه!

این فرار نتایج مطلوب «مافیا» را به همراه آورد.   انفجار هواپیمای توریست‌های روسیه در آسمان مصر همزمان با ورود هیئت‌های بریتانیائی و آلمانی به تهران؛  عملیات تروریستی 13 نوامبر در پاریس؛‌   تهاجم موشکی به هواپیمای نظامی روسیه در حریم هوائی سوریه و قتل یکی از خلبانان آن،   یک روز پس از سفر ولادیمیر پوتین به تهران؛   تهاجم  ارتش ترکیه به کردها برای حمایت از داعش؛   تهاجم مسلحانه به توریست‌ها در داغستان،‌  و ... و از همه مهم‌تر،  ‌ بحران‌سازی عربستان و جمکران که از قضای روزگار با افتتاح سفارت‌عربستان در عراق و آغاز مأموریت کاردار جدید بریتانیا در ایران تقارن زمانی یافت.

همانطور که گفتیم دولت عربستان تکه استخوانی برای جمکرانی‌‌ها پرتاب کرده بود تا اینان بتوانند از طریق بازتولید سناریوی «اشغال سفارت»،‌   ‌خود را در انزوا قرار داده،‌  یک‌بار دیگر در برابر سیاست مسکو سنگ‌اندازی کنند و ‌سرکوب ایرانیان را گسترش دهند تا نانی برای اسرائیل و اربابان آمریکائی‌شان به تنور بچسبانند.   حکومت ملایان به این سناریو خیلی امید بسته بود.   به همین دلیل زمانیکه اوباش حکومتی سفارت عربستان را آتش زدند،   حسن روحانی 10 ساعت تمام وقت گذاشت و «استخاره» کرد تا این وحشی‌گری را «به صورت رسانه‌ای» محکوم کند!   یک‌روز بعد از این رخداد نیز سردار اکبر هاشمی آلو از دهان در آورد و ...  ولی علی خامنه‌ای طبق معمول در قفای دیوار دود نشست و موضع خود را در «ابهام» قرار داد؛   ‌نه وحشی‌گری‌ها را محکوم کرد؛  نه تأئید!   از همه جالب‌تر،   وزارت امور خارجة‌ زال‌ممد بود که برای اعتراض به تغییر نام خیابان «بوستان»،  8 روز وقت گذاشت:

«[...] ‌وزارت خارجه به تغییر نام خیابان بوستان [...] به آیت‌الله نمر اعتراض کرده و به ‌صورت مکتوب از شهرداری تهران خواسته که نام این خیابان را دوباره به نام سابق بازگرداند [...]»
منبع:  رادیوفردا،‌  مورخ 10 ژانویه 2016

بله وزارت امور خارجه جمکران،  از قضای روزگار پس از دستگیری مجدد «ال‌چاپو»  ـ یورونیوز،   مورخ 8 ژانویه سالجاری ـ  به ناگاه یاد پروتکل و این مسائل پیش‌پاافتاده و به ویژه «غیر اسلامی» افتاد و خلاصه کمی «تأخیر» داشت!

این دولت که به امید به راه انداختن جنگ و درگیری منطقه‌ای و نهایت امر منتفی شدن برجام،   حتی بودجه سالانه را نیز به مجلس نداده بود،‌  صبح روز 17 ژانویه با لب‌ولوچة آویزان بودجه را تقدیم «مچلیس» کرد و مقداری تعارف و جفنگ و دروغ هم به عنوان «دلائل» تأخیر تحویل مچلیسیانی داد که از خودشان هستند و همواره «به فرموده» دهان باز می‌کنند:

«[...]دولت به لحاظ انعکاس خارجی و حساسیت بین‌المللی در این موضوع صلاح نمی‌دید که لایحه بودجه را براساس فرض رفع تحریم‌ها که تدوین کرده بود پیش از عملی شدن رفع تحریم‌ها به مجلس ارائه کند [...]  اگر دولت هم می‌خواست بودجه را بر مبنای فرض عدم رفع تحریم، تدوین و تقدیم مجلس کند چون پیش‌بینی این بود که تحریم‌ها رفع خواهد شد بنابراین کاری مناسب نبود که ما برخلاف اعتقادمان لایحه‌ای بر مبنای ادامه تحریم‌ها تقدیم مجلس کنیم و این دلیل تأخیر ما درارایه لایحه بودجه در امسال بود.»
منبع:  ایسنا،  مورخ 17 ژانویه 2016 کد خبر: 94102715502
 
آری!  دولت حسن فوتبال «صلاح» نمی‌دید!  چرا که از روز 24 نوامبر که هواپیمای نظامی روسیه در آسمان سوریه ـ   و نه در حریم هوائی ترکیه ـ  مورد اصابت موشک ارتش سازمان ناتو قرار گرفت و یک خلبان آن هم به قتل رسید،   اتحادیة اروپا و اربابان یانکی‌اش شکم‌شان را برای جنگ بین روسیه و ترکیه ـ عضو ناتو ـ صابون مفصلی زده بودند.   اما وقتی ولی‌نعمت‌شان،   ایالات متحد بالاجبار هواپیماهای جنگی‌اش را از پایگاه‌های نظامی ترکیه خارج کرد،‌  حضرات فهمیدند که هوا خیلی پسه!   در نتیجه،   تمام نبوغ‌شان را برای جنگ‌افروزی بین عربستان و جمکران به کار گرفتند.   

همزمان با ورود کاردار جدید بریتانیا به تهران،   عربستان یک شیخک شیعه را اعدام کرد تا لات‌های جمکران بتوانند با لاشة وی بحران‌سازی کنند.   از اینرو پس از آتش زدن سفارت عربستان،  حسن روحانی و شرکاء در خفقان فرو رفته بودند.   ولی رئیس دولت «تدبیر و اعتدال»  همانطور که گفتیم پس از 10 ساعت از خواب بیدار شد و فهمید که مصلحت نبوده «سوراخ دعا را گم کند!»   در نتیجه،  تهاجم به سفارت را محکوم کرد:

«[...] موضع رئیس دولت در برابر این حمله،   البته با تأخیر زیان‌بخشِ ده ساعته،  موضع روشن و قاطعی بود.   آن را به شدت محکوم کرد و از اجماع همه مسئولان نظام برای برخورد با آن سخن گفت[...]»
منبع:  ‌رادیوفردا،  مورخ 16 ژانویه سالجاری

جالب اینجاست که واکنش «دیرهنگام» دولت روحانی هم با دو هفته تأخیر و تحت عنوان «سهم دولت روحانی در حمله به سفارت عربستان» در سایت «رادیو فردا» ‌منعکس می‌شود!   اصولاً این روزها مثل اینکه همة کارها با «تأخیر» انجام می‌شود!   به عنوان نمونه،  خبر بسیار مهم افتتاح بانک «سرمایه گزاری زیربنائی آسیا» در پکن با حضور رئیس‌جمهور چین،  علیرغم عضویت ایران در این بانک،‌   هنوز با سکوت بوق‌های زال‌ممد روبرو شده:

«[...] مراسم افتتاحیه این بانک [...] روز شنبه در پکن برگزار شد [...] این بانک آسیایی 57 عضو رسمی دارد و سرمایه آن بیش از 100 میلیارد دلار اعلام شده [...] مبتکر این بانک آسیائی چین است و از آن به عنوان رقیب بانک جهانی به ریاست ایالات متحده آمریکا یاد می‌شود.  آمریکا پیشتر نگرانی خود را از تأسیس این بانک ابراز کرده بود[...]»
منبع:  دویچه‌وله،   مورخ 17 ژانویه سالجاری

بی‌توجهی شیپورهای آخوندیسم به افتتاح این بانک،   چند دلیل دارد.  نخست اینکه، جمکرانیان نمی‌خواهند نگرانی پدر معنوی‌شان،  عموسام را افزایش دهند.   دیگر آنکه بانک‌های یکتاپرستان غرب از جمله قبله‌های مقدس ملایان است.  اینان بانک‌ «بت‌پرستان» چین را دوست ندارند! و از همه مهم‌تر اینکه،   لات به «معنویات» قواد خلیل‌الله و تخم و ترکه‌اش زنده است؛   مادی‌ات و مادیات،  یعنی هر آنچه انسانی است و با مسائل جامعة‌ معاصر مرتبط می‌شود،   با نگرش ضداجتماعی «تروریست و لات» در تضاد قرار می‌گیرد.   از آن جمله است «‌جامعة ‌مختلط،‌  آزادی‌بیان و ... و خلاصه نظم لائیک.»   نظمی که «انسان‌محور» است و در نتیجه با نگرش فلاسفة کلاسیک در تضاد قرار دارد.   پیشتر به تفصیل در مورد تضاد «مدرنیته» با نگرش «کلاسیک» توضیح داده‌ایم و تکرار مکررات نمی‌کنیم،   فقط یادآور شویم که ادیان ابراهیمی در هر حال با «مدرنیته» سر ستیز دارند،   چرا که در نگرش متفکران مدرنیته جائی برای لجنزار مطلق‌گرایان یا یوتوپیا،   که همان جوامع یک‌دست و «کامل» مطلوب فاشیست‌هاست و در آن روابط فراحقوقی حاکم شده،‌  پیش‌بینی نکرده‌اند.   

خلاصه در جوامع مدرن،  برخلاف «جرمانی» دوران هیتلر «گله و رهبر» و برتری نژادی و قومی ودینی وجود ندارد.   البته اگر امروز،   هیتلر و هیتلریسم وجود خارجی ندارد،  ‌ دلیل بر این نیست که فاشیسم و برتری‌طلبی از میان رفته. ‌  ‌به هیچ عنوان!   مرده‌ریگ فاشیسم،  در میعاد 16 ژانویه از «گور برگشته» و به مذاکرات اعضای شورای امنیت و آلمان با حکومت ملایان اعتراض می‌کند و با رفع تحریم‌های اقتصادی ایران نیز مخالف است:‌

«[...] لوک کافی،‌  کارشناس بنیاد هریتج با اشاره به روز اجرای برجام [...] تصریح کرد: در یک جهان کامل،  آمریکا هرگز با چنین توافقی موافقت نمی‌کرد[...]»
منبع: فارس،  مورخ 18 ژانویه سالجاری

عبارت ابلهانة «جهان کامل» که به ترهات تروریست‌‌های اسلام‌گرا بیشتر شباهت دارد تا «تفکرات» روشنفکرانة اعضای هریتج کلاب،   بی‌دلیل بر زبان کارشناس این «محفل» جاری نشده؛   به «برتری آمریکا» ارجاع می‌دهد!   و دلیل اینکه ایشان روز اجرای برجام را برای شکرخوری‌های هیتلری‌شان برگزیده‌اند این است که میعاد 16 ژانویه به نزدیک شدن ارتش سرخ و فرار هیتلر به «فوهرر بونکر» در سال 1945 ارجاع می‌دهد!
                    
در واقع،  میعاد 16 ژانویه یادآور دو «جاخالی» در تاریخ معاصر است؛‌ خروج پهلوی دوم از ایران  ـ 1979 میلادی ـ   و پنهان شدن هیتلر و دارودسته‌اش در «فوهرر بونکر»،   پناهگاه زیرزمینی ویژة فوهرر.   ولی 16 ژانویه 2016،  حال و هوای دیگری دارد،  این معیاد به عقب‌نشینی محفل استعماری «شیخ‌وشاه» و اربابان آتلانتیست‌اش از سنگر «یکجانبه‌گرائی» ارجاع می‌دهد.  طی سدة اخیر،   این نخستین بار است که آتلانتیست‌ها به دلیل فشار چین و روسیه ناچار شده‌اند در ارتباط با ایران،   لات‌بازی سنتی را کنار گذارده،   «روند حقوقی» در پیش گیرند.   البته این شرایط نه به مذاق یانکی‌ها خوش می‌آید،   نه به مذاق پادوهای جمکرانی‌شان!   از اینرو پس از توافق 24 نوامبر 2013،‌   اینان تمام تلاش خود را به کار بستند تا در این مسیر سنگ اندازی کنند.   کودتا و جنگ داخلی در اوکراین؛ ‌ انتساب سقوط هواپیمای مالزیا ایرلاینز به ارتش روسیه؛   و ... و آخرین صحنه‌سازی حضرات نیز همان بحران‌سازی با توسل به شیخ وهابی عرب و شیخ شیعی جمکرانی بود!
  
 در تاریخ 16 ژانویه سالجاری،   وزیر امورخارجه آمریکا پس از دیدار با وزرای امور خارجه عربستان و بریتانیا در لندن راهی وین شد و برخلاف انتظار «خیلی‌ها»،  از جمله بروکسل‌ستان و جمکرانیان،  تحریم‌های ایران را لغو کرد!    لغو این تحریم‌ها در فرانسه،  با «بی‌تفاوتی» ظاهری حاکمیت و بوق‌های محلی ناتو همراه شد؛  و «یورونیوز» را به لکنت انداخت.

یورونیوز،   چنان به هول و هراس افتاده بود که در آخرین ساعات 16 ژانویه،   تاریخ «15 ژانویه» را روی اکران‌اش می‌دیدیم و توهمات‌ و انتظارات‌اش را در قالب «اخبار» به خورد مخاطب می‌داد.   اینچنین بود که در کمال تعجب «دریافتیم» ماه نوامبر گذشته حسن روحانی در فرانسه بوده و برای خرید قوطی کنسرو‌های بالدار اروپائی ـ  ایرباس ـ  اشتیاق فراوان نشان داده:

«[...] حسن روحانی ماه نوامبر گذشته در فرانسه برای خرید هواپیماهای مسافربری ایرباس  ابراز آمادگی کرده بود[...]»
منبع:  ‌یورونیوز،  آخرین اخبار 16ژانویه

البته هول و هراس شیپور نژادپرستان لندن دلیل موجه دارد!   سناریوی جنگ افروزی آنگلوساکسون‌ها با تکیه بر جنایت شیخک عربستان،   و لات‌بازی اوباش جمکران با شکست روبرو شده بود.   و سناریوی دستگیری ملوانان راه گم کردة آمریکائی توسط پاسداران که منطقاً می‌بایست مانند دوران نکبت‌بار احمدی‌نژاد چند هفته‌ای دوام یابد،  تا به ارادة الهی به نبرد لات با ارباب بیانجامد،   و اجرای برجام را منتفی کند‌ نیز دو توسری محکم «الهی و آسمانی» به همراه آورد و ... و خلاصه وزیر امور خارجه آمریکا با فرمان لغو تحریم‌ها دوان دوان راهی لندن شد و در حضور وزیر امورخارجه عربستان،   به جنبول،  رئیس اتحادیه اروپا تفهیم کرد که دکان پر سود «تحریم ملت ایران» را می‌باید تعطیل کند.