ستاره و سه‌ پاره!

...

مجلس فرمایشی عراق، بالاخره با تغییر پرچم این کشور، گام مهمی در راه استقرار دموکراسی، ویراست سازمان سیا برداشت. در این راستا، سه ستاره، که در پرچم «سابق» عراق، سمبل «اتحاد ملی»، «آزادی» و «سوسیالیسم» بود، در پرچم جدید، جای خود را به جملة «خدا بزرگ است»، به زبان عربی سپرد! بله، به این ترتیب مردم عراق، بجای تلاش در راه تحقق آزادی، برقراری سوسیالیسم و یا حفظ اتحاد ملی، و مسائلی بی‌اهمیت از این دست، زمانیکه به وسیلة بمب‌گذاران دست پروردة نگروپونته «لت و پار» می‌شوند، یا هنگام مشاهدة غارت ثروت‌های‌شان توسط گاوچران‌‌ها، با خوشحالی به پرچم‌شان خیره خواهند شد، و مرتب تکرار می‌کنند: «خدا بزرگ است»! حتما پیش از این، بعضی‌ها می‌گفتند «خدا کوچک است»! و برای مبارزه با اینان بود که، بیش از سی لشکر آمریکا کشور عراق را اشغال کردند، صدها هزار نفر را کشتند، و میلیون‌ها نفر را آواره کردند، تا روی پرچم عراق بر عظمت پدیده‌ای تأکید کنند که، اصلاً وجود هم ندارد! همانطور که شیخ حسن روحانی فرموده‌اند، «راه هدف باید حق باشد!» و ما هم بالاخره دریافتیم که، راه هدف آنگلوساکسون‌ها در عراق، جهت چپاول ثروت‌های این کشور، کاملاً بر «حق» بوده. به زبان ساده‌تر، ثروت‌های عراق، «حق» ایالات متحد و شرکاء بود، و دیدیم که حق هم به حق‌دار رسید! اصلاً پیامبر هم، در صدر اسلام، اموال دیگران را «حق» خود می‌دانستند. بله، اینجاست که متوجه می‌شویم، آنگلوساکسون‌ها، هر چند از ما پنهان می‌کنند، ولی اسلام آورده‌اند! بی‌جهت نبود که، روح‌الله، مانند صفحة خط افتاده مرتب تکرار می‌کرد، «آمریکا و اذنابش از اسلام هراس دارند!» امروز می‌بینیم که، آمریکا و شرکاء چنان از اسلام هراس دارند که حتی جرأت نمی‌کنند بگویند، اسلام آورده‌‌اند. روی پرچم خودشان هم چیزی نمی‌نویسند، روی پرچم عراقی‌ها می‌نویسند «خدا بزرگ است»! البته باید اضافه کنیم که، این خبر بهجت اثر را هم مثل بسیار اخبار «ناب»، مدیون بنگاه خبرپراکنی «بی‌بی‌سی» هستیم.

البته حذف آن سه ستارة بی‌اهمیت، و جایگزین کردن‌شان با یک عبارت بی‌معنا، حکمت فراوان دارد. به این سادگی‌ها هم نیست که ما شوت‌وپرت‌ها می‌پنداریم! حذف ستارة نماد اتحاد ملی، به معنای تجزیة عراق است. چرا که، از زمان جنگ اول خلیج فارس، قرار بود عراق به سه منطقة شیعی، کرد و سنی تقسیم شود، و به دلایلی این «مهم» انجام نشد. و مهم‌ترین دلیل ناکامی تجزیة عراق باید همین ستاره‌های «ورپریده» باشند، که نمی‌گذاشتند «الله اکبر» کذا، که صدام حسین بعدها با دست مبارک‌ خود توی پرچم اضافه کرده‌ بود، خودش را نشان داده، و «جلوه» کند! چون «الله» که نام بت بزرگ اعراب بود، و محمد نام آنرا بر «خداوند» خود گذاشت، نه سوسیالیسم می‌شناخت، نه آزادی، و نه اتحاد ملی! «الله» کذا، نام بتی بود که محمد آنرا شکست، و نامش را بر خدای موهوم خود نهاد! این محمد، که اینهمه ادعا داشت، حتی قادر نبود یک نام خشک و خالی هم برای خداوند خود پیدا کند و دست به دامان بت‌ها شده بود! شاید محمد خاتمی هم، وقتی شعارهای سیاسی دیگران را می‌دزدد، و خودشان را «نابود» می‌کند، حتماً به سنت حضرت ختمی مرتبت، که بت بزرگ اعراب را نابود کرد، و نام او را به سرقت برد، تکیه می‌کند! بله، همانطور که گفتیم، «هدف راه باید حق باشد!» این جملة جادوئی را همواره به خاطر داشته باشیم، تا بدانیم چرا عراق باید «تجزیه» شود.

چون اسلام، بجز «امت» هیچ نمی‌شناسد. و امت، عبارت است از گلة گوسفندانی با اعتقادات یکسان و البته مذهبی! چون از قدیم‌الایام، گلة‌ لائیک وجود نداشته. چرا؟ چون اگر بخواهیم گلة لائیک داشته باشیم، بز گله باید بدون ریش باشد، و گوسفندان هم اجباری ندارند به دنبال بز کذا راه بیفتند. گوسفندان لائیک، با قبول مسئولیت، و با آگاهی از اینکه گرگ هم وجود دارد، هر طرف که بخواهند می‌روند، و پراکنده می‌شوند، در نتیجه وجود گلة لائیک غیرممکن است. پس «امت»، فقط می‌تواند «مذهبی» باشد و بس. حال بازگردیم به تجزیة کشور عراق.

یکی از فواید تجزیة عراق این است که قدرت بحران آفرینی سازمان ناتو در این منطقه را چندین برابر می‌کند! به این ترتیب که کشورهای سنی، شیعه و کرد که از این تجزیه بیرون می‌آیند، هر سه در تقابل و جنگ و گریز با یکدیگر قرار می‌گیرند. از این گذشته، هریک از این کشورها، با کشورهای همسایه نیز درگیری‌های مخصوص به خود هم خواهند داشت. و هر چه تقابل افزایش یابد، احتمال جنگ و درگیری نیز افزایش می‌یابد. و هر چه جنگ و درگیری ایجاد شود، سود صاحبان صنایع نظامی در غرب افزایش می‌یابد. و آن‌ها هم حین شکستن گردو با دمشان، با نگریستن به پرچم عراق، دست‌های‌شان را به هم می‌مالند، و مرتب تکرار می‌کنند، «خدا بزرگ است!» و خلاصه، بانگ «الله اکبر»، در سراسر جهان غرب طنین‌افکن خواهد شد، و هنگامی که تفنگ فروشان الله‌اکبر بگویند، بانک‌ الله‌اکبر هم تأسیس می‌کنند، و به این ترتیب بانک‌ها هم اسلامی می‌شوند. می‌بینید که در هزارة سوم، اسلام چگونه جهان را تسخیر خواهد کرد! و این پیروزی‌ها فقط از طریق چسباندن یک «الله اکبر» مختصر بر روی پرچم عراق حاصل می‌شود!

بله، پس از آنکه پرچم عراق اسلام آورد، بحث‌های روشنفکرانه در این کشور، فقط به بزرگی یا کوچکی «خدا» مربوط خواهد شد! البته می‌دانیم که اصلاً خدائی در کار نیست. و همچنان‌که در ایران هم شاهد بودیم، پس از اینکه آرم سیک‌های هند را بجای شیروخورشید زیبای ما نشاندند، بحث شیرین «اسلام خوب» و «اسلام بد»، دیگر محلی برای طرح مطالبات ملی نگذاشت! حسن اسلام این است که جای همة مظاهر زندگانی انسانی را می‌گیرد، چون از قدیم گفته‌اند، اسلام به تمام پرسش‌های بشر در همه زمان‌ها پاسخ داده! حتی به پرسش‌هائی که هنوز مطرح نشده!