پنجشنبه، اسفند ۰۴، ۱۳۸۴

بام بلند رهبران شیعی عراق!
...
از بیستم مارس سال 2003 که جرج بوش و شرکاء بمب‌های دموکراسی را بر عراق فرو ریختند تا امروز، یعنی قریب به چهارسال، همچنان "باران نعمت" بر ملت عراق می‌بارد. در راه چپاول و کشتار، اشغالگران هر روز گامی بلند‌تر از روز پیش برمی‌دارند. با کشتار مردم، با تخریب شهرهای سنی‌نشین و غارت موزه‌های عراق آغاز کردند، و مزدورانی چون حکیم، صدر و سیستانی به تماشا نشستند. هزاران تن از شیعیان "مظلوم" در انفجار بمب‌ها جان باختند، بمب و خمپاره مقبرة امامان‌شان را، مقدس‌ترین و عزیزترین امامان‌شان را ویران کرد، "مراجع" مزدور به ابراز تاسف بسنده کرده، مردم را به آرامش فرا خواندند! ارتش اشغالگر را آزادیبخش خواندند و فتوای شرکت در "انتخابات" دادند. "انتخابات" دروغین را تبریک گفتند و امروز، امروز نیز دعوت به آرامش می‌کنند!

به راستی این مزدوران شیعی مذهب چه کسانی را دعوت به آرامش می‌کنند؟ آنان که به مسجد سنی‌ها حمله می‌کنند؟ همانان که سر سپرده و فرمانبردار اشغالگران‌اند؟ اشغالگرانی که در انتظار جنگ داخلی عراق ثانیه شماری‌ می‌کنند؟ اشغالگران را به آرامش دعوت می‌کنند؟ مگر اشغالگران مقلد مراجع شیعه عراق‌اند؟ به تازگی به مذهب شیعه گرویده‌اند و کسی نمی‌داند؟

نه، این دعوت به آرامش، برای آرام کردن مردمی است که به یمن خیانت دستاربندان تشنة قدرت، قریب چهار سال است، کشتار، چپاول، تخریب و تحقیر را متحمل می‌شوند و شاید از خود می‌پرسند، چرا دستاربندان شیعی این چنین استقبالی از حضور ارتش غارتگران به عمل می‌آورد؟

در جواب این پرسش و پرسش‌های بسیار دیگر فقط می‌توان گفت، دستاربندان جهان ادیان ابراهیمی، تنها در سایه بحران و جنگ می‌توانند بیاسایند. مرگ فرومایگان سلطه‌گر و سلطه پرست، استقرار صلح و آزادی است. بی‌دلیل نیست که به لطف اشغالگران، دستاربندان شیعه در امنیت و آسایش به سر می‌برند و مردم ستمدیده را به آرامش دعوت می‌کنند. سعدی می‌فرماید:

چو بام بلندش بود خود پرست
کند بول و خاشاک بر بام پست

0 نظردهید:

ارسال یک نظر

<< بازگشت