جنگ،‌آش و فانتزی!

...

نووستی، به نقل از گازتا، مورخ 8 آبانماه سال‌جاری، گزارش تحقیقاتی کنگره آمریکا را در مورد صادرات سلاح‌های متعارف منعکس کرده است. بنابراین گزارش، در پایان سال 2005، برای نخستین بار روسیه در صدور سلاح به کشورهای در حال توسعه، از آمریکا پیشی گرفته. گازتا می‌نویسد، در این گزارش، آمریکا، روسیه، ژاپن، استرالیا، زلاندنو و کشورهای اروپا در رده کشورهای در حال توسعه قرار نمی‌گیرند. بنا بر گزارش کنگره، آلبانی و مقدونیه جزو کشورهای پیشرفته به شمار می‌آیند! تحقیقات کنگره حاکی از آن است که از سال 2002 تا سال 2004، ایالات متحد مقام نخست در صدور سلاح به این کشورها را داشته. ولی در سال 2005، روسیه با 7 میلیارد دلار بر فرانسه با 6،3 میلیارد دلار، و ایالات متحد با 6،2 میلیارد دلار، پیشی گرفت. نخستین خریدار سلاح‌های روسیه، کشور چین است. ولی کارشناسان روس در صحت این گزارش تردید دارند. دیمیتری واسیلیف، سردبیر مجلة صادرات تسلیحاتی می‌گوید، در این گزارش قراردادهای رایگان منظور نشده.

منظور از «قراردادهای رایگان»، ارسال تسلیحات به کشورهای متفق آمریکاست. به گفتة این کارشناس روس، طی دهسال اخیر، ایالات متحد آمریکا، تسلیحات و تجهیزات فراوانی به قزاقستان، گرجستان، مولداوی و دیگر کشورهای شوروی سابق «اهداء» کرده، که در این گزارش از آن‌ها سخنی به میان نیامده. وی می‌افزاید، روسیه فعلاً در موقعیتی نیست که چنین هدایائی به دیگران بدهد. بنا بر گزارش ادارة فدرال همکاری‌های «فنی ـ نظامی» کشور روسیه، در حال حاضر، شاخص صادرات تسلیحاتی روسیه، به 23 میلیارد دلار بالغ می‌شود، مبلغی که می‌تواند با شاخص مشابه در زمان شوروی سابق قابل قیاس باشد. حال بپردازیم به بازتاب گزارش کنگرة آمریکا در رسانه‌های خیمة ایالات متحد.

همین گزارش، در رسانة حاکمیت در تبعید، یا «روزآن‌لاین»، به صورت دیگری و به نقل از «ایل جورناله» آورده شده! که «روزآن‌لاین»، آنرا در تاریخ 9 آبان‌ماه منتشر کرده. به گفته «ایل جورناله» روسیه با این رفتار بی‌ادبانه باعث عصبانیت آمریکا شده و ممکن است که تهاجم نظامی آمریکا به ایران را تسریع کند! و اگر چه تهاجم قبلی که قرار بود انجام شود، به وقوع نپیوست، ولی «ایل جورناله» تاریخ تهاجم به ایران را نیز مشخص کرده می نویسد:

«تاریخ اعلام شدة بعدی برای حمله به ایران اواخر دسامبر 2006 و یا تابستان 2007، پیش بینی شده. در هر صورت آمریکا که تحت فشار اسرائیل هم قرار دارد، مدت زیادی منتظر نمی‌ماند تا تهدید ایران اتمی را تجزیه و تحلیل کند!»

بله، اسرائیل که پول توجیبی‌اش را ناتو پرداخت می‌کند، و در آستانه فروپاشی قرار گرفته ـ تا بدان حد که «سوسیالیست‌هایش» ناچار به ائتلاف با راست افراطی شده‌اند، هنوز در این روزنامة ایتالیائی چنان قدر قدرت است که آمریکا را هم تحت فشار قرار داده! و به قول «دائی‌جان ناپلئون» آمریکا هم گریه کنان زمزمه می‌کند: «در کف شیر نر خون‌خواره‌ای، غیر تسلیم و رضا کو چاره‌ای؟!» حال ببینیم این روزنامة ایتالیائی از کجا نان می‌خورد! بهتر است بدانیم همزمان با انعکاس پریشانگوئی‌های «ایل جورناله»، «تیه‌ری دماره»، مدیر عامل شرکت «توتال فینا» که 20 درصد سهامش متعلق به ایالات متحد است، به فغان آمده که ایران را تحریم نکنید، خودمان ضرر می‌کنیم! و وزیر دفاع روسیه در نروژ، با اشاره به حمایت غرب از حاکمیت روضه خوانان تهران، صریحاً اعلام کرد که روسیه حضور یک کشور اتمی در مرزهای خود را نخواهد پذیرفت. و در همین گیرودار، اعلام شد، جرج بوش که قرار بود عازم ویتنام شود، تصمیم گرفته سر راه به مسکو رفته در مورد مسائل ایران و کره شمالی با رئیس جمهور روسیه گفتگو کند!

ولی ظاهراً دارودستة «ایل جورناله» در دنیای دیگری سیر می‌کنند، چرا که فروش سلاح از سوی روسیه را حمل بر جسارت کرده می‌نویسند دلیل مخالفت سرسختانه پوتین با تحریم ایران این است که هرچه زمان بگذرد قیمت فروش سلاح بالاتر رفته و روس‌ها پولدارتر می‌شوند! بله، اگر به یاد داشته باشید چند روز پیش هم «توماس فریدمن» ساکن نیویورک تایمز، رسانه‌ای که به اصطلاح متعلق به جنبش «روشنفکری» ایالات متحد است، نگران «حقوق بشر» شده بود و می‌گفت هر چه قیمت نفت افزایش یابد، آزادی در روسیه و کشورهای نفتی کمتر می‌شود! و امروز هم «ایل جورناله»، ارگان مافیای ایتالیا، نگران حقوق بشر شده!

«ایل جورناله»، در سال 1974، توسط «ایندرو مونتانلی» در میلان بنیان گزارده شد، و ویژگی آن مخالفت شدید و بی‌قید و شرط با جناح‌های چپ در آنزمان بود. لازم به یادآوری است که در دهة هفتاد در ایتالیا، جناح‌های راست افراطی، جهت محدود کردن آزادی‌های اجتماعی، به بمبگذاری در اماکن عمومی و حتی آدم‌ربائی متوسل شده بودند. و «مونتانلی» که جهت باد را درست تشخیص داده بود، از همکاری با رسانه به اصطلاح مترقی «کوریره دلاسرا» منصرف شده، به «محافظه‌کاری» متمایل شد! بله،‌ کسی چه می‌داند، حتماً شب در خواب جبرئیل به مونتانلی ظاهر شده و گفته بود «بنویس به نام ... » و صبح که روزنامه نگار مترقی ما از خواب بیدار شد، احساس ‌کرده بود که باید در راه خدا بنویسد. ولی خوب گام نهادن در راه خدا به قول نخبگان بازار تهران «هزینه» دارد و پس از 3 سال قلم زدن در راه خدا، «مونتانلی» در مضیقة مالی قرار گرفته ناچار به پذیرش کمک مالی «سیلویو‌برلوسکونی» می‌شود! در دسامبر 1993، پس از فروپاشی اتحادجماهیر شوروی، دجالی چون برلوسکونی نیز پای به جهان سیاست گذارده، روزنامه‌ای به نام «لاوچه» منتشر می‌کند. و یک سال بعد، جناب برلوسکونی، «ایل جورناله» را به برادرش پائولو و «ویتوریو فلتری» فروخته، آقای «موناتنلی» را به سمت «مسئول انتشارات» می‌گمارد.

با مقایسة فریاد و فغان «توماس فریدمن» از نیویورک‌تایمز، و ضجه و شیون روزنامة قبیله برلوسکونی در میلان، و با در نظر گرفتن اظهارات وزیر دفاع روسیه در نروژ، که در واقع پایگاه نظامی ایالات متحد در اروپاست، می‌توان گفت که حکومت دستاربندان تهران، بزودی چنان کشیده محکمی دریافت خواهد کرد که کبودی‌اش همزمان بر گونه‌های «نیویورک تایمز، ایل جورناله و روزآن‌لاین» تا مدت‌ها مشهود خواهد بود. به امید آن روز!