نوروز «تابستانی»!

...

همزمان با شانزدهمین سالروز قتل شاپور بختیار، و در فردای سالروز صدور فرمان مشروطه، حکومت ملایان در استان گیلان جشن «نوروز شیعی» هم بر پا کرد!

پیشتر اشاره شد که استعمار تلاش دارد مبداء تاریخی ایران را از دورة هخامنشیان به دورة دیگری انتقال دهد. و در این راستا،‌ در پی ایجاد نوعی «تکثر» در مبداء تاریخ ایران برآمده. ابتدا این نقل و انتقال‌ها در تاریخ باستان صورت گرفت، و «تمدن جیرفت» و شهر «آراتا» کشف شد! اکنون نقل و انتقال‌های استعماری به تاریخ ایران پس از سقوط ساسانی رسیده، به دوران حکومت آل بویه که بر اساس منابع حکومتی، «شیعه مسلک‌» هم بوده‌اند. و به همین دلیل از 15 مردادماه سا‌ل‌جاری یک «نوروز شیعی» به نوروز ایرانی افزوده شد، تا نوروز هم به زیور «دین» آراسته شود، و ارزش نمادین خود را به عنوان جشن اقوام ایرانی از دست داده، و زمینه‌ساز «فدرالیسم استعماری» باشد!

پس از سه دهه حکومت «عدل‌علی»، و پس از یک سده حضور استعماری و پر بار در صدر اسلام، مشروعه و صحرای کربلا، اکنون باید باز هم در لجنزار «تشیع» شناور بمانیم، و در این راستا، لازم است، در دورة «حکومت اسلامی»، به دوران دیلمیان بازگردیم! ولی نه به صورت یکپارچه، که بصورت «فدرال!» نخستین گام فدرالیسم استعماری در «روستای ملکوت» از توابع «املش» برداشته شده! و پیش از آنکه در واقعیت، ‌ استعمار یک حاکمیت «دیلمی» برای‌مان تعیین کند، در روز 18 تیرماه سالجاری، اکبر رفسنجانی در سفر به گیلان، یادی هم از «آل بویه»‌ می‌کند، سپس ساواک مراسم نوروز «دیلمیان» برپا می‌دارد! امروز «جام جم آن‌لاین»، خبر از برپائی مراسم «نوروز دیلمانی» داده! دلیل مهرورزی غلامان سفارت به «دیلمیان» این است که در این دوره، بر اساس قصه‌های «بی‌بی‌گوزک» آخوندها، بازار تشیع علوی گویا بسیار گرم و داغ بوده! و زیارت نجف و کربلا مد روز! پیش از ادامة مطلب لازم است نگاهی داشته باشیم به ویژگی‌های تاریخی «آل‌بویه».

آل‌بویه از قرن دهم تا اواسط قرن یازدهم میلادی بر ایران و عراق عجم حکومت کرده‌اند. حاکمیت دیلمیان را آغاز بیداری ایرانیان و رهائی از قید خلیفة عباسی می‌دانند. علی، حسن و احمد، فرزندان ماهیگیری از اهالی دیلم در شمال ایران بودند که به حاکمیت رسیدند. احمد پسر بویه، ‌ به مقام «امیرالامرا» رسیده، و لقب «معزالدوله» می‌گیرد.

آورده‌اند که تمامی ارگان‌های دولتی توسط «امیر» اداره می‌شد، فرماندهان نظامی از وی اطاعت می‌کردند و بر اساس تئوری‌های «حوزوی»، از آن پس، خلیفه عباسی فقط خلیفة سنی‌ها بوده! در زمان آل‌بویه، شبکه‌های آبیاری بازسازی شد، کاخ‌ها، جاده‌ها و پل‌های بسیاری ساخته شد و از دانشمندان و ادبا استقبال شایانی به عمل آمد. به همچنین، زیارت نجف و کربلا رواج یافت!

و جهت بازگشت به این دورة «پرافتخار» است، که در روستای «ملکوت» سال 1581 دیلمی آغاز می‌شود!!! در واقع جهت تضعیف مبداء تاریخ ایران، یک مبداء تاریخی دیگر به آن افزوده شد. و مشخص نیست بر اساس کدام گاه‌شمار، روستای ملکوت در قرن 16 قرار گرفته؟! به گفته «جام جم آنلاین» مورخ 18 مردادماه

سال‌جاری، کوه نشینان البرز همه ساله با برگزاری جشن «آتش نوروزی» سال نو دیلمی برپا می کنند:
«روز دوشنبه 15 مردادماه سال‌جاری مردم شمال ایران در بلندی‌های البرزشمالی و در روستای ملکوت از توابع املش سال نو دیلمی را جشن گرفتند.»

این جشن با حمایت سازمان حکومتی «میراث فرهنگی» بر پا شده، و مسئولان منطقه نیز در آن حضور گسترده‌ای داشته‌اند. فعلاً به دلیل «فرهنگ پروری» حکومت ملایان، تاریخ استان گیلان، از تاریخ ایران «جدا» شده! و به زودی، با حمایت همین ملایان، نوروزهای دیگری نیز در استان‌های دیگر ظهور خواهد کرد، و هر یک از استان‌های ایران، ‌ یک مبداء «تاریخی ـ کشکی» از آن‌ خود خواهد داشت، که مسلما «جام جم» خبر آن‌ را با آب و تاب بیشتری انتشار خواهد داد!