حزب عدالت و بیکینی!

...

چه روزگاری عجیبی است! همة پادوهای عموسام در منطقه، از برنامه‌های به اصطلاح صلح‌آمیز هسته‌ای رمالان حمایت می‌کنند! و پاکستان، که یک پای دولت و ملت‌اش به هواست، از پرشورترین مدافعان «حقوق هسته‌ای» ‌گورکن‌ها شده. از همه مهم‌تر، دولت روسری نواز و حجاب‌پرور عبدالله گل و رجب اردوغان است که، از دیروز به جمع مدافعان تجهیز گورکن‌ها به سلاح هسته‌ای پیوسته! بله، رجب اردوغان دیروز در «ضیافت» افطار، یا شکم‌چرانی پس از غروب آفتاب، می‌فرمایند، اگر همه سلاح کشتار جمعی تولید کنند، نمی‌شود به دیگران گفت،‌ شما تولید نکنید! اصلا عادلانه نیست! گفتیم که جهت دریافت سخنان بی‌اساس فعلة فاشیسم، باید بسط منطقی سخنان اینان را یک مرحله پیشتر برانیم. به این ترتیب خواهیم دید که، پس از استقرار عبدالله‌گل و یک فقره روسری در کاخ ریاست جمهوری «لائیک» ترکیه، رجب اردوغان موفق به اکتشافات نوینی در عرصة سیاست جهانی شده! فوتبالیست سابق، امروز کشف کرده که سیاست جهانی، به ویژه اشغال نظامی افغانستان و عراق تاکنون «عادلانه» بوده، ولی اگر به گورکن‌ها بگویند نمی‌توانید با کمک چین و پاکستان و فرانسه سلاح اتمی تولید کنید، دیگر «عادلانه» نخواهد بود! بهتر است بدانیم که اردوغان نخست وزیر کشوری است که به معنای واقعی کلمه، در «عدالت» شناور است! به ویژه از نظر سرکوب نظامی کردها، چه در ترکیه و چه در عراق! البته اینهمه از آنجاست که، نام حزب رجب اردوغان، «عدالت و توسعه» بوده، حضرت را توهم برداشته که، هر چه بگوید عین «عدالت» هم هست! خصوصاً که، هنوز هیچکس نمی‌داند اردوغان «عدالت» کذا را از کجا استخراج کرده! ولی این امر، به هیچ عنوان، مانع بازتاب نظرات اردوغان در رسانه‌های رسمی گورکن‌ها نمی‌شود.

«حنا‌ زرچوبه» ـ ایرنای حکومت اسلامی ـ مورخ 29 شهریور، به نقل از رجب اردوغان می‌نویسد:

« اگر عده‌اي به توليد سلاح‌هاي كشتار جمعي ادامه بدهند و به ديگران بگوييم شما هم سلاح كشتار جمعي توليد مي‌كني، اين را متوقف كن، اين عادلانه نخواهد بود. عادلانه آن خواهد بود که تمامی دنیا از تولید سلاح‌های کشتار جمعی دست بردارد»

و بر اساس همین سخنان «عادلانه»، اگر «عده‌ای» به غارت و کشتار در کشور عراق ادامه بدهند و به «دیگران» بگوئیم، شما هم غارت و کشتار می‌کنی، این ‌را متوقف کن، این هم بر اساس منطق اردوغانی عادلانه نخواهد بود! بر اساس همین منطق بلاهت، باید به «دیگران» بگوئیم شما هم مانند آن «عده» بفرمائید سر سفرة چپاول و کشتار در عراق، و «افطار» کنید! و این «چپاول» و «کشتار» بسیار «عادلانه» خواهد بود! چرا که بر اساس استدلال فوتبالیست‌سابق، و نخست‌وزیر امروز، تمامی دنیا باید در آنی از غارت و چپاول دست بردارد! به عبارت دیگر، ‌ ما باید خود را در یک چارچوب فاشیستی قرار دهیم: «یا همه یا هیچکس»! تا همة جنایات را به این ترتیب بتوانیم در جبهة اربابان‌مان «توجیه» کنیم. چرا که در جهان مادی، شرایط مطلق به معنای «همه یا هیچ» هرگز نمی‌تواند صورت واقع به خود بگیرد. و در عمل، دکان «همه یا هیچ»، همان دو قطب کذائی و محبوب فاشیست‌هاست. این را اگر اردوغان و «حنازرچوبه» نمی‌دانند، ما خیلی خوب می‌دانیم.

بله، می‌بینیم که رجب اردوغان و شرکاء، همان فاشیست‌های دوست داشتنی و محبوب ایالات متحداند، که بجای دستار و نعلین، کت و شلوار به تن کرده‌اند، و رئیس‌شان، عبدالله گل، حتی کراوات هم می‌زند تا خدائی ناکرده کسی در مدرن بودن «ظاهراش» تردید نکند. چرا که «اصل» برای فعلة فاشیسم، «تقیه» یا همان «ظاهرسازی» است. در «باطن»، حضرت عبدالله گل، همانجائی قرار دارد که حسین‌علی منتظری، علی خامنه‌ای، یا هر دستاربند دیگری.

بله رجب اردوغان، در ضیافت کذا، به ستایش «اسلام» نشسته، و فرموده که، اسلام دین رحمت و صلح و به ویژه «عدالت» است. علامت تعجب هم نمی‌گذاریم، چرا که اردوغان با تکیه بر همین «عدالت اسلامی»، در مصاحبة مطبوعاتی اعلام داشته، ارتش ترکیه برای تأمین امنیت مرزهای‌اش، می‌تواند وارد شمال عراق شود! و این تهدید نظامی بر همان «منطق اردوغانی» استوار است. به این ترتیب که چون دیگران برای تأمین امنیت خود عراق را «اشغال» می‌کنند، «عادلانه» نیست که ما را از این کار منع کنند! عادلانه آن است که «هیچکس»، عراق را اشغال نکند، و امنیت «همه» هم تأمین باشد: چرا که به ادعای اردوغان در «حنازرچوبه»:

«اسلام دين صلح و دوستي و مخالف تروريسم است»

اتفاقاً عموسام هم در این‌مورد با اردوغان کاملاً هم عقیده است! طالبان و القاعده، با تکیه بر«اسلام» و مبارزه با «خطر کمونیسم» وارد میدان شده‌اند. و امروز هم با تکیه بر «اسلام» به جنگ صلیبی با لائیک‌ها آمده‌اند! پس اسلام، همان «دین صلح» و دوستی، و خصوصاً «دین عدالت» باید باشد! حال که یک فوتبالیست به مقام «نخست وزیری» دولت ترکیه دست یافته، بجای حل مسائل اقتصادی و اجتماعی کشورش، طبیعی است که وظیفة اصلی‌ وی «مداحی» از دین اسلام باشد، چرا که، بهترین ابزار استعمار برای چپاول منطقه همین دین اسلام شده.

ویژگی دین اسلام این است که بنا بر منافع استعمار، می‌تواند مرتب تغییر ماهیت بدهد. هر گاه لازم باشد، دین جنگ و جهاد است، و با «اقتلوهم» و «اضربوهن» ملت‌ها را می‌توان با اسلام سرکوب کرد؛ هر گاه لازم شود، شاگردان هوشمند و با ذکاوت سیدحسین نصر، در «نیویورک تایمز»، معانی نوینی برای «اضربوهن» برایمان کشف می‌کنند، و ادعا دارند که، اسلام «دین صلح» است! بله اسلام دین صلح است، البته در ظاهر امر!

از این‌رو، «حفظ ظاهر»، «ظاهرسازی»، و دروغ و «تقیه»، برای اسلام و مسلمین از اهمیت فراوان برخوردار می‌شود. همین عبدالله گل، به خاطر وضعیت ظاهری همسرش، «خیرالنسا»، می‌خواهد قانون اساسی ترکیه را تغییر دهد! بله، وقتی در استخر فاشیسم استعماری، حکومت دست‌نشانده، و در بی‌توجهی کامل به حقوق انسان‌ها دست و پا می‌زنیم، همیشه گرفتار افراط و تفریط هستیم. امروز دکان اسلام «گرم» شده، چند صباح دیگر، دکان‌های دیگری رونق خواهد گرفت!‌ آنوقت به اسم همان دکان‌ها شروع می‌کنند به سرکوب این یکی!‌ به طور مثال، اگر امروز همسر عبدالله گل‌، موهایش را زیر روسری پنهان کرده، «منطقاً» حضور دختران دانشجو با روسری در دانشگاه هم باید «آزاد» باشد. ولی اگر فردا بساط دیگری به راه افتاد، حتماً «خیرالنسا‌ها» با مایوی بیکینی در مجامع عمومی ظاهر خواهند شد، و دختران دانشجو هم با بیکینی سر کلاس‌های دانشگاه می‌روند! و در چنین شرایطی، هر کس بیکینی نمی‌پوشد، از ورود به دانشگاه محروم خواهد شد! ایجاد تغییرات در قوانین اجتماعی یک جامعه، در شرایطی که «قانونگذار» فقط درگیر «ظاهرسازی»، «تقیه» و «حل‌المسائل» است، اشکال زیادی به وجود می‌آورد، و اشکالات اصلی زمانی بروز می‌کند که بررسی نتایج اعمال «قانونگذار» را فقط به بررسی مصوبات «دینی» محدود نکرده، همة جوانب را در ابعاد اجتماعی و تاریخی مورد تحلیل قرار دهیم.