مشکل‌ ما!

...

از آنجا که متن «اعلامیة جهانی حقوق بشر»، از مبنائی حقوقی برخوردار است، هیچکس را به قانون‌شکنی، براندازی و شورش دعوت نمی‌کند! این اعلامیه از دولت‌ها می‌خواهد که «حقوق بشر» را رعایت کنند، و به افراد نیز گوشزد می‌کند که، فقط در چارچوب قوانین جامعة خود، و یا در چارچوب قوانین جامعة بین‌الملل، می‌توانند خواستار برقراری نظامی باشند که حقوق و آزادی‌هائی را که این اعلامیه متضمن آن‌ها است تأمین کند. این اعلامیه ضمن تأکید بر حقوق و آزادی‌های فردی در «چارچوب قانون»، «وظایف افراد» را نیز در برابر جامعه برشمرده.

می‌دانیم که بنابرتعریف، موجودیت حقوقی یک «جامعه»، در گرو موجودیت «قانون» است. به عبارت دیگر، هیچ جامعه‌ای بدون قانون نمی‌تواند موجودیت داشته باشد. چرا که «نظم»، بدون قانون نمی‌تواند اعمال شود، و بدون نظم، هرج و مرج بر جامعه حاکم خواهد شد. و حاکمیت هرج‌ومرج، از مصادیق نقض همین «حقوق بشر» به شمار می‌رود. به همین دلیل اعلامیة جهانی حقوق بشر، خطاب به دولت‌هاست، نه به ملت‌ها! حقوق بین‌الملل، «دولت» را ضامن اجرای قوانین و مسئول برقراری نظم می‌شناسد. و این «حقوق» به معنای «اجرای مفاد قانون»، توسط دولت معرفی می‌شود. در ضمن، برقراری نظم، به عنوان «حق مسلم» دولت‌ در برابر افراد به رسمیت شناخته شده. از اینرو در اصل سی‌ام اعلامیة جهانی حقوق بشر تأکید می‌شود که:

«هیچیک از اصول اعلامیة حاضر نباید به گونه‌ای تفسیر شود، که برای یک دولت، یک جمعیت و یا یک فرد متضمن هرگونه حقی گردد، که بر اساس آن بتواند حقوق و آزادی‌های مندرج در اعلامیه را از بین ببرد، یا در این راه دست به فعالیتی بزند.»

این نکتة «پیش پا افتاده» را یادآور شدیم، تا بوق‌های سازمان سیا، در داخل و خارج کشورمان، که با توسل به «اعلامیة جهانی حقوق بشر» مردم را به شورش و قانون شکنی فرا می‌خوانند، و به ویژه شخص شاهرودی، رئیس قوة قضائیه جمکران، که به توصیة بعضی سفرای دموکراسی‌پرور اروپا آشکارا قوانین را نقض می‌کند، تا گروه عبادی به قانون‌شکنی تشویق شود، بدانند، جبهة لائیک در هیچیک از تظاهرات دولتی که همان تظاهرات «مخالف‌نمایان» این حکومت اسلامی باشد، شرکت نخواهد کرد. احمدی نژاد، و مدعیان دروغین رعایت «حقوق بشر»، هر دو در مسیر یک سیاست استعماری واحد گام برمی‌دارند، که همان مسیر براندازی است.

چرا که «براندازی»، تنها راه تداوم استعمار آنگلوساکسون‌ها در ایران است. این دور باطل استعماری، از کودتای کلنل رضاخان تا براندازی بهمن 1357 بارها و بارها بر ملت ایران تحمیل شده، و امروز نیز، با به راه انداختن جنگ زرگری میان احمدی نژاد و دارودستة اکبر رفسنجانی، آنگلوساکسون‌ها، رویای تکرار آنرا در سر می‌پرورانند. پس جای هیچگونه تعجبی نیست که شیمون پرز، رئیس جمهور اسرائیل، در ترکیه همان ترهاتی را تکرار کند که مشارکتچی‌ها، مجاهدین انقلاب اسلامی، گروه عبادی، حزب توده، و دیگر ایرانی‌نمایان خارج نشین بر زبان می‌آورند. روز 21 آبانماه سالجاری، شیمون پرز در ترکیه چنین فرموده‌اند:

«‌ما با ایران مشکلی نداریم، مشکل ما با احمدی نژاد است!»

اتفاقاً ما هم با ایران مشکلی نداریم، چرا که ما ایرانی هستیم، ولی مشکل ما، با احمدی نژاد نیست! مشکل ما، حکومت متحجری است که توسط سازمان سیا استقرار یافته، و دولت اسرائیل، به فرمان ایالات متحد، به آن تجهیزات نظامی صادر می‌کند، بازجویان‌ و شکنجه‌گران‌اش را آموزش می‌دهد، تا همین حکومت مفلوک، جهت سرکوب ما ملت، عربدة مخالفت دروغین با اسرائیل و آمریکا سر بدهد. بله، «شیمون پرز» عزیز! ما هم هیچ مشکلی با اسرائیل نداریم. مشکل ما با پادوهای سازمان سیا در دولت اسرائیل است، که تنها دموکراسی منطقه را به ابزار تهاجم نظامی به مصر، سوریه، عراق، فلسطین و لبنان تبدیل کرده‌اند، تا در این 28 سال، نه تنها به سرکوب صلح طلبان اسرائیلی در داخل کشور بپردازند، که عربده‌جوئی‌های مشتی لات و اوباش در حکومت پوشالی اسلامی در تهران را نیز به بهترین وجه «توجیه» کنند!

بله، جناب «شیمون پرز»، می‌بینید که اگر مشکل شما و شرکای‌تان در سازمان سیا با یک براندازی خشک و خالی «حل» می‌شود، مشکل ملت ایران با رفتن امثال احمدی نژاد حل نخواهد شد! حل مشکل ما، در گرو انزوای کامل اربابان حکومت اسلامی در سطح جهانی است، که دولت اولمرت و شخص شما را نیز شامل می‌شود! پس بهتر است گریبان احمدی نژاد را رها کنید، و ابتدا باغچة خودتان را بیل بزنید. به شما اطمینان می‌دهم که اگر علف هرزه‌های سازمان سیا از اسرائیل بیرون ریخته شوند، فدائیان اسلام، روضه خوان‌های جمکران و اربابان‌شان در حزب دموکرات و حزب جمهوری‌خواه آمریکا خفقان خواهند گرفت، و ما، شاهد تحقق رویای «خاورمیانة بدون‌مرز» هم خواهیم بود.