زالممد در وودستاک!
علی خامنهای
که طی چند روز اخیر «غیب» شده بود، به مناسبت «والنتاین» ظهور فرمود و یک «راند»
والنتاین سه نفره برگزار کرد، باشد تا دل
حسن روحانی و مستر «جان درامانی ماهاما» را شاد کند! ولی از آنجا که آخوندجماعت اهل مادیات نیست ـ خوراک و پوشاک و مسکن و بهداشت و دیگر نیازهای
مادی آخوند از آسمان میآید ـ خامنهای
والنتاین معنوی برگزار کرد. یعنی رفت بالای منبر، وعظ کرد، جفنگ بافت، ابراز فضل کرد،
و به ویژه اظهارات مقامات رسمی
روسیه را به حساب خودش نوشت:
«[...] رهبر
انقلاب [...] دربارة رنج سوریه از تروریسم [ فرمودند] چگونه حجم انبوهی از سلاحهای
پیشرفته و پول در اختیار تروریستها قرار میگیرد؟[...]»
منبع: فارس، مورخ 14 فوریه سالجاری، کدخبر: 13941125001472
اگر به سایت رسمی وزارت امور خارجه روسیه نیم نگاهی
بیاندازیم خواهیم دید که عین همین سئوال
مطرح شده، در نتیجه، علی خامنهای پرسش خود را از این سایت کش رفته. البته این «دزدیها» به حکومت زالممد محدود نمیشود.
چندی پیش تلویزیون دولتی فرانسه ـ شبکه 2
ـ نیز تصاویر و فیلمهای وزارت دفاع
روسیه از عملیات نیروی هوائی اینکشور در خاک
سوریه را کش رفته آنها را به عنوان عملیات ارتش فرانسه منتشر کرده بود:
«[...] در رپرتاژ تلویزیون دولتی فرانسه پیرامون عملیات
نیروی هوائی اینکشور در سوریه از ویدئوهای وزارت دفاع روسیه استفاده شده [...]»
منبع: سپوتنیک
فرانسه زبان، مورخ 2 فوریه 2016
بله در فرانسه هم بساط «سرقت» از منابع روسیه رواج
دارد. حکایت شغال است و باغ انگور! با
این تفاوت که فرانسه از اعضای رسمی سازمان ناتوست و رسانههایاش از شیوههای
«رایج» سازمان سیا پیروی میکند، حال آنکه حکومت زالممد ادعای نبرد با
امپریالیسم دارد! حال فرانسه را برای کش
رفتن مدارک وزارت دفاع روسیه تنها بگذاریم و
بازگردیم به تقلید میمونوار مقام معظم از مواضع دیپلماتیک مسکو! مقام
معظم در ادامة وعظ و خطابة «ال فالنتاین»،
سایت وزارت امور خارجه روسیه را
رها میکنند و میروند به سراغ سایت وزارت امور خارجه یانکیها. بله، والنتاین است دیگر و زالممد هم «دل» دارد. و دل زالممد را «عموسام» ربوده، و مقام
معظم از عشق عموسام به هذیانگوئی افتادهاند!
به دلیل همین خاطرخواهی است که خامنهای پس از طرح پرسش منطقی خود در مورد
چگونگی ارسال پول و تجهیزات به تروریستها،
ناگهان تغییر موضع داده، بجای آنکه
خواهان نبرد با تروریسم و نابودی تروریستها شود، میگوید ما خواهان صلح هستیم:
«[...] سیاست ثابت جمهوری اسلامی در قضیة سوریه "طرفداری
از صلح" است.»
منبع: فارس، مورخ 14 فوریه سالجاری
بیا و درستش کن؛
والنتاین شده و علی خامنهای در وودستاک دست به «هیپیگری» زده! این
جانور وحشی که پیوسته بر طبل «دشمن» میکوبد،
و برای نابودی «دشمن» موهوم نسخههای
«دینی ـ عقیدتی» میپیچد، ناگهان طرفدار صلح با تروریستها شده، چرا که
عملیات نیروی هوائی روسیه برادران تروریستاش را نه تنها در سوریه که در ترکیه و
عربستان هم تهدید میکند! بله، «صلحطلبی» زالممد، مانند جنگطلبیهایاش در واقع برای جا انداختن
پیزی ارباب است! اربابی که پس از ناکامی در راه جنگافروزی میان
روسیه و ترکیه ـ تهاجم به جنگندة روسیه در آسمان سوریه ـ نیروی هوائیاش را هولهولکی از اینکشور خارج
کرد، و پس از «نشست امنیتی مونیخ»، تصمیم گرفت نیروی هوائی عربستان را بجای خود به
ترکیه بفرستد! باشد که رجب و آنجلا و
فرانسوا، و به ویژه علی تنها نمانند!
«جونم براتون بگه»،
اگر چه به خبرهای موثق از «نشست
امنیتی مونیخ» دسترسی نداریم، انتقاد نخستوزیر روسیه و رئیس دولت فرانسه از
سیاستهای آنجلا مرکل، و هشدار آمریکا و سپس فرانسه به ترکیه در مورد
تهاجم به کردهای سوریه، نشان میدهد که صدراعظم آلمان و رجب اردوغان میباید
در صحنة دیپلماسی جهانی همان نقشی را بازی کنند که «کتکخورها در فیلمفارسی» ایفا
میکردند! به این ترتیب فرانسه میتواند
ضمن لوس کردن خود برای آمریکا، چپق لندن را هم حسابی «چاق» کند.
اینچنین بود که جمبول پکی به چپق چاق شده زد و «درامانی
ماهاما» را به خیابان پاستور فرستاد تا مراسم والنتاین جمعی را با حسن فوتبال و
مقام معظم بجا آورد، و ایندو را «درامانی» کند! حکمت جمبول را فراموش نکنیم! درامانی ماهاما هم «درمان» ماها است و هم «ماما»
است و میتواند سر «بچه» را که در صندوق «انتخابات» گیر کرده، بگیرد
و طفل معصوم را به زور از صندوق بیرون بکشد!
از قدیم گفتهاند: «حسن پیری، بچه رو بگیر؛
علی فُوری، بچه رو بشور!» و این بود مراسم والنتاین جمعی در حضور مقام
معظم! ولی کمی هم از والنتاین عموسام بگوئیم که به قول
معروف خیلی «های کلاس» بود؛ عین قصة یوسف
کنعان!
جریان از این قرار است که عموسام موشک دلبندش را گم
کرده بود، و آنقدر در فراق آن موشک عزیز
گریست که نور دیدگاناش همچون یعقوب از دست رفت!
ولی از آنجا که سد 1000 ساله جدائی
کلیسای غرب و شرق در فرودگاه ژوزه مارتی «هاوانا»، پس از
دیدار پاپ فرانسیس و رهبر کلیسای ارتدوکس روسیه شکسته شد؛ و عموسام هم صدور بیانیة مشترک و بسیار مهم
ایندو در مورد مسیحیان خاورمیانه و آفریقا را به سکوت برگزار کرد، به دنبال گفتگوی ولادیمیر پوتین و باراک
اوباما، یکباره موشک گمگشته باز آمد به کنعان، و کلبه
احزان شد گلستان! خلاصه موشک «هل فایر» به
عنوان هدیة والنتاین به عموسام بازگردانده شد و عطر مشک و عنبر موشک نور را به دیدگاناش
بازگرداند و چنان ازخود بیخود شد که فریاد برآورد: «آی ام
های!» یعنی حالم خیلی خوبه!
ولی خوب همه والنتاین خوبی نداشتند؛ والنتاین برای خیلیها عین زهرمار تلخ و
جانکاه بود، از جمله برای زوج «ممجواد» و «الجبیر!» ایندو
مرغ عشق طی نشست امنیتی مونیخ، برای هم
جیکجیک میکردند و از طریق رسانهای به دلبری از یکدیگر مشغول بودند. ممجواد
میگفت، گذشتهها گذشته بیائید با هم دوست
باشیم و «مشارکت» کنیم، الجبیر هم میفرمود، ما 5
هزار سال با یکدیگر همسایه بودیم و باید با هم دوست باشیم:
«[...] وزیر امورخارجه عربستان [طی مصاحبه با شبکة سی.
ان. ان] درباره روابط کشورش با ایران گفت: ما خواهان روابط خوب با ایران هستیم. همسایهها
باید بر مبنای اصول رفتار دوستانه و نه براساس رویکرد دخالت در امور دیگری با یکدیگر
تعامل برقرار کنند[...]آنها پنج هزارسال است که همسایه ما هستند و پنج هزار سال دیگر
هم خواهند بود و این یک واقعیت جغرافیائی است[...]»
منبع: سایت
قطره، مورخ 13 فوریه سالجاری، کدخبر: 5236
اینکه قدمت دوکشور ایران وعربستان توسط عشاق والنتاینی
به 5000 سال رسیده بسیار جالب است، هر چند امپراتوری هخامنشی 2500 سال بیشتر قدمت
تاریخی ندارد! ولی افتخار به قدمت تاریخی، واقعی
یا بیبیگوزکی بیاهمیت است، مهم اینکه اظهارات منطقی الجبیر پیرامون روابط
دوستانه همسایگان و ابراز تمایل ممجواد برای فراموش کردن گذشته ـ تهاجم اوباش حکومت به سفارت عربستان ـ نتیجة
عکس به بار آورد!
یکروز پس از انتشار مصاحبة الجبیر، خبر رسید که سفارت سوئیس حافظ منافع عربستان در
ایران خواهد بود! به عبارت دیگر بساط والنتاین ممجواد و الجبیر
برچیده شد! دلیل هم روشن است؛ شرایط استراتژیک تغییر کرده! وقتی
رهبر کلیسای روسیه پس از حدود هزار سال، با رهبر کلیسای غرب دیدار میکند و برای حمایت
از مسیحیان منطقه و آفریقا بیانیة مشترک صادر میشود، جهان پای به مرحله نوینی گذارده. بهتر
بگوئیم، سیاست وحشیانة آتلانتیستها برای
گسترش اسلام در آفریقا و خاورمیانه، از
طریق اخراج مسیحیان دیگر نمیتواند ادامه یابد! به عبارت دیگر، وزیر
امور خارجه بریتانیا که در «نشست مونیخ» دکان تروریسم بد ـ اسلام تندرو ـ و تروریسم خوب ـ اسلام میانه رو ـ بازکرده،
باید بساطاش را جمع کند! بله، بیدلیل
نبودکه بیانیه مشترک رهبران کلیسای شرق و غرب با خفقان بوقهای آتلانتیسم روبرو
شد! سناریوی بریتانیا برای تحمیل تروریسم اسلام
سیاسی به منطقه و قاره آفریقا، جهت تبدیل این مناطق به لجنزار سکون ـ یوتوپیا ـ شکست خورده. و به استنباط ما، ارسال
«دارمانی ماهاما»، رئیسجمهور غنا به جمکران با شکست این سیاست بیارتباط
نیست.
غنا مستعمرة سابق بریتانیاست که پس از استقلال، تبدیل
شد به «جمهوری»، و از سال 1981 دولت کودتائی بر این کشور حاکم
است. خلاصه از نظر «پسرفت» به جمکران و
دیگر کشورهای تحت سلطة بریتانیا بیشباهت نیست،
و با جمکران «درد مشترک» دارد. از
اینرو قرار شده خامنهای، رهبر جمکران
«والنتاین» را با رئیسجمهور غنا برگزار کند باشد که تشت رسوائی حکومت اسلامی که
توسط «دیلی بیست» از بامها فروافتاده مقام معظم را بیش از این مجنون نکند!
بله، در گیرودار شیطانسازی اوباش جمکران از ارباب
یانکی، «دیلی بیست» گزارش میدهد که شبه
نظامیان «شیعه» که تحت فرماندهی آمریکا با داعش میجنگیدند، به
هواداران بشار اسد در سوریه ملحق شدهاند:
«[...] حداقل سه گروه
بدر، کتائب حزبالله و عصائباهل الحق
[ شبکه خزعلی] که تحت فرماندهی آمریکا در عراق با داعش میجنگیدند، به نظامیان طرفدار اسد پیوستهاند. در میان این گروهها شبکه خزعلی از حمایت مستقیم
نظامیان ایران برخوردار بوده[...]»
منبع: دیلی بیست،
مورخ 14 فوریه سالجاری
میبینیم که رسانههای آمریکا دارند پتة «مبارزات علی
خامنهای با آمریکا» را برآب میاندازند؛ دلیل هم روشن است. همچنانکه در وبلاگ «باراک و برنامه» گفتیم یانکیها
در حال عقبنشینی از منطقهاند و برای نجات از مهلکه، به ناچار نوکران وفادارشان را قربانی میکنند. شاخ و شانه کشیدن ترکیه و عربستان برای سوریه
بخشی است از همین سیاست که در مورد فرانسه،
در قالب «نصیحت» از زبان بشار اسد
بیان شده.
همزمان با دیدار تاریخی رهبران کلیساهای غرب و شرق، «فرانس پرس» مصاحبهای با رئیسجمهور سوریه
ترتیب داد تا به قول معروف گوشی را به دست دولت فرانسه بدهد! طی این
مصاحبه بشار اسد تأکید کرد، «تغییر
وزیرامور خارجه فرانسه ـ لوران فابیوس ـ
اهمیت ندارد؛ سیاست فرانسه است که میباید
در سوریه تغییر کند.» به عبارت دیگر، بعضیها
به دولت فرانسه دوستانه تذکر میدادند که «فریب تغییر افراد را نمیخورند و فرانسه
نمیتواند با تعویض لوران فابیوس، همان
سیاست گذشته را ادامه دهد!» مسلماً دولت فرانسه «پیام» را درک کرده، ولی معلوم نیست بتواند سیاستاش را حتی اگر
بخواهد تغییر دهد؛ برخلاف «باور عام» در عالم واقعیت
«خواستن»، به هیچ عنوان «توانستن» نیست! و با توجه به اعزام ناو موشکانداز روسیه به
سواحل سوریه، اگر دولت فرانسه نتواند در اینکشور تغییر سیاست
دهد، و ترکیه و عربستان در مقام پیشمرگ
آمریکا به خاک سوریه حمله کنند، ممکن است
پاریس ناچار شود با منافع خود در ترکیه و عربستان هم وداع کند!
<< بازگشت