سه‌شنبه، اسفند ۲۴، ۱۴۰۰

جشن آتش!

 

روزی آتش در گوش گاسوژ چنین نجوا ‌کرد:

 

ـ  هزاران سال پیش حکمت انسان مرا از سرزمین‌ام،  از قعر ناشناخته‌ها به این جهان کشاند. انسان‌ها در اطراف من و همراه با من زندگى ساختند؛  به شب‌ها‌ و تاریکی‌های‌شان روشنائی بخشیدند.   من در چهارسوی گیتى زیستم،  ولى فقط این کوهپایه را خانة خود داشتم.  در فلات بلند بود که مرا به خدائى خواندند؛  به زنجیرم کشیدند؛  قرن‌ها مرا به خود خواندند؛  سده‌ها مرا از خود راندند.  ولى هیچگاه دست از دامانم نشستند.   این فلات خانة آتش است.

 

چهارشنبه سوری،   جشن اقوام ایرانی است.   جشن گذر از آتش آغازهاست.  از فرود کیومرث بر زمین تا بازگشت کیخسرو به آسمان‌ها،   ایرانی سیاوش‌وار از آتش‌ها گذشته.

سرخی تو از من ...


یکشنبه، اسفند ۲۲، ۱۴۰۰

خشتک و خبرگزاری!

 

 

همانطور که انتظار می‌رفت،  آغاز عملیات ویژۀ ارتش روسیه در اوکراین،  یک دوقطبی کاذب «حق‌وباطل» در منطقة نفوذ آنگلوساکسون‌های دوسوی آتلانتیک ایجاد کرد و طبق سنت رایج دهة اخیر،   بلافاصله در نظام رسانه‌ای ولادیمیر پوتین تبدیل شد به «هیتلر!»   البته نیازی نیست که بگوئیم طی سدۀ اخیر،  این جماعت در اروپا، ‌ حامی بی‌قید و شرط موسولینی و هیتلر و فرانکو و... بودند،   در ایران نیز شیفتگی‌شان برای فدائیان اسلام و مصدق و روح‌الله خمینی را شاهد بوده‌ایم!   به قول راوی توپ مرواری،  «اگر باورتان نمی‌شود،  بروید از آن‌هائی که دو سه خشتک از من و شما بیشتر جر داده‌اند بپرسید.»

 

«جونم براتون بگه!»   8 سال پیش نئو‌نازی‌ها با حمایت آنگلوساکسون‌‌ها در اوکراین بر علیه «ظلم و ستم» کودتا کردند.  و روز جهانی کارگر را به شیوۀ آدولف‌ هیتلر و فدائیان اسلام در شهر اودسا «جشن» گرفتند.  اینان پس از مسدود کردن درهای خروجی‌ ساختمان سندیکای کارگران،‌  بیش از 40  تن را زنده زنده در آتش سوزاندند.   آن‌هائی هم که از پنجره‌ها بیرون پریدند،  توسط «مردم همیشه در صحنه» در جا به قتل رسیدند.  در آنروزهای خوب،   نه تنها واتیکان و آمریکا و اتحادیۀ اروپا،   که علی روضه خوان هم به علامت «رضا» در برابر این جشن شکوهمند سکوت اختیار کردند!   دلیل هم روشن است؛  هر کجا کورۀ آدم‌سوزی بر پا شود،‌  نئاندرتال‌ها در آنجا «دمکراسی» مشاهده خواهند کرد!  و چرا راه دور برویم کافی است نیم نگاهی به قلم‌فرسائی «کاترین پرز شکدم» در مدح و ثنای حکومت «مسجد ـ روسپی‌خانة» شیعی بیاندازیم:

 

«ایران یک دمکراسی تمام عیار است [...]‌ چه پایتخت‌های غربی حاضر به اعتراف باشند یا نباشند، ایران یک دموکراسی است [...] که چندین دهه در مقابل حملات و دسیسه‌های بزرگ (جنگ عراق، تحریم‌های آمریکا، تحریم نفتی،  شنیدن تهمت از سوی کشورها مختلف جهان) مقاومت کرده است [...]».

منبع:‌ سایت دیپلماسی ایرانی،  مورخ 13 اسفندماه 1394، کد مطلب: 1956895 

 

یادآور شویم بر اساس نسخۀ انگلیسی وبسایت علی روضه‌خوان،  کاترین پرز شکدم،  در موسسۀ شفقنا در انگلستان رئیس بخش تحقیقات خاورمیانه‌ای بوده!  و می‌باید اذعان کنیم که چنین لعبت طنازی جهت مدح و ستایش حکومت «مسجد ـ روسپی‌خانه» و رویت «دمکراسی تمام عیار» در حکومت بیابانی قرن هفتم میلادی بهترین گزینه بوده است!  کاترین شکدم،   بنا بر مصلحت صاحبانش‌ مسلمان می‌شود؛  در راهپیمائی اربعین شرکت می‌کند؛  در مدح علی «عین» و پرسوناژهای موهوم بی‌بی‌گوزک‌های صحرای کربلا،   به زبان انگلیسی مشق «سیا» می‌نویسد و شیعی‌ها هم مزخرفاتش را به فارسی ترجمه می‌کنند و ... و خلاصه دردسرتان  ندهم،  همانطور که آخوند بهشتی، به گفتۀ‌ روح‌الله خمینی «به تنهائی یک ملت بود»،   با توجه به روایات در بارۀ کاترین پرز شکدم ،  باید بگوئیم ایشان هم خودش به تنهائی یک بنگاه خدماتی بوده؛  همه جور «خدمات» ارائه می‌داده است.

 

البته بین خودمان بماند ها!   با مشاهدۀ تصاویر باچادر و بی‌چادر وی،  تردید دارم که برخی خدمات ایشان آنقدرها خریدار داشته باشد.   ولی خوب به قول معروف «لنگه کفش کهنه در بیابان غنیمت است»،   خصوصاً که لنگه کفش‌کهنة فرنگی هم باشد!  می‌دانیم که شیعی جماعت شیفته و فریفتة «اجناس فرنگی» است.   اگر فرنگی‌ها به عنوان غذا،   «پشکل» هم در پشقاپ‌‌اش بیاندازند، ‌ با اشتهای تمام  تناول می‌کند،  «به به» هم خواهد گفت!  پرز شکدم هم از آنجا که «کالای فرنگی» بود،   مورد تأئید علی روضه‌خوان و همراهان قرار گرفت و مقام معظم برایش بسیار «به به» کردند!   ولی افسوس و صدافسوس که عملیات ویژۀ روسیه در اوکراین،  علاوه بر توافق هسته‌ای،  کاسه کوزة این زوج خوشبخت را نیز بر هم زد و سایت انگلیسی علی روضه‌خوان مقالات شکمی و خاله‌زنکی کاترین شکدم را حذف کرد!   البته این عملیات ویژه که چند و چون آن برای نویسندۀ این وبلاگ مشخص نیست،‌  کاسه کوزه خیلی‌ها را بر هم زده!   به عنوان مثال کاسه کوزة دبیرکل سازمان ملل را!

 

جونم براتون بگه!   جناب دبیرکل در میعاد درگیری‌های نظامی در اوکراین،  بجای مسئولیت‌پذیری و پاسداری از جایگاه واقعی اجتماعی‌اش،  پای به میدان روس‌ستیزی یقه‌گیری گذارده،   برای یک قطعنامة ضدحقوقی بساط رأی‌گیری در مجمع عمومی سازمان ملل پهن کرد.   ایشان علاوه بر پنج رأی مخالف (روسیه،  سوریه، کره شمالی و ...)‌ با رأی ممتنع چین و بزرگ‌ترین دمکراسی جهان ـ  هند ـ  و بیش از 30 کشور دیگر روبرو شدند!   ولی خوب این آراء مخالف برای آتلانتیست‌ها اهمیتی ندارد،  چرا که طبل و هارت و پورت‌شان یک لحظه آرام نگرفته.   در بلندگوهای‌شان مرتب «انزوای روسیه» را در سراسر جهان جار می‌زنند،  و به عنوان مدافع آزادی بیان،   خبرگزاری‌های سپوتنیک و راشاتودی را نیز روی خطوط اینترنت مسدود کرده‌اند!   

 

ولی کار به سانسور اینترنت محدود نماند.  علاوه بر تحریم‌های فیفا،  برگزاری کلاس درس یک استاد ادبیات در مورد داستایوسکی،   و کنسرت یک رهبر ارکستر روس در بلاد موسولینی  لغو شد؛   در کشور اشغال شدة جرمانی،  والری گرگی‌اف ـ  رهبر ارکستر فیلارمونیک مونیخ ـ  در اعتراض به تفتیش عقاید سیاسی‌اش استعفا ‌داد و...  و به گزارش خبرگزاری رسمی چین،  حتی گربه‌های روسیه را نیز از شرکت در مسابقات بین‌المللی محروم کردند!   ناگفته نماند که «هربرت فون کارایان»،  هرگز به دلیل ابراز ارادت رسمی به ناسیونال سوسیالیسم تحریم نشده بود!    بله،   «یک بام است و دو هوا» و بازیافت عظمت گذشته!  «جرمانی و بلاد موسولینی» تا حدودی به گذشتة نورانی‌شان باز‌گشته‌اند،  پاشنه‌آهنی‌های دو سوی آتلانتیک نیز تا حدودی «عظمت گذشته» را باز ‌یافته‌اند،   ولی اینان کجا و شیعی‌ها کجا!    نئونازی‌های صحرای کربلا از زندانی رسانه‌ای گرفته تا سلطنت‌طلب و جمهوری‌خواه و اصلاح‌طلب و اصولگرا و مجاهد خلق و سبزالله و شاه‌الله و شرکاء،  در داخل و خارج مرزها،  پیرامون روس‌ستیزی به اجماع رسیده و یک‌صدا از «دمکراسی و مردم اوکراین» حمایت می‌کنند!   البته اشتباه نکنیم،   این جانوران وحشی برای «مردم اوکراین» نگران نیستند؛   نگران نئونازی‌های اوکراین‌اند.   مثل میمون از صاحبان‌شان تقلید می‌کنند که برای «مردم اوکراین» اشک تمساح می‌ریزند،‌  ولی در واقع برای نئونازی‌های مامانی دلشان شور می‌زند و آفتاب آمد دلیل آفتاب!

 

روزنامة‌ اطلاعات،  بوق صدسالة کودتای کلنل آیرون‌ساید در ایران با طبل و دهل به جمع نئونازی‌های صحرای کربلا ‌پیوسته.   شیپور قبیلۀ مسعودی‌ها با ارائة یک تحلیل شکمی ادعا می‌کند،   «روسیه به دلیل هراس از نفوذ دمکراسی اوکراین»،   به داخل مرزهایش به این کشور حمله کرد!   بوق نژادپرستان بریتانیای سابقاً کبیر نیز آناً فضولات فرزند خلفش را در پشقاب می‌اندازد:

 

«[...] سردبیر روزنامه اطلاعات [...] نوشته است ولادیمیر پوتین «به شدت نگران نفوذ و رسوخ ساختارهای سیاسی دموکراتیک از فضای کشوری است که از نظر قومی و نژادی شبیه‌ترین کشور به روسیه است و تا قبل از فروپاشی بخشی از اتحاد شوروی بوده است.»

منبع:  بی‌بی‌سی،  مورخ 11 مارس 2022

 

بله،‌  می‌بینیم که روزنامۀ اطلاعات «دمکراسی‌شناس» شده و خیلی خوب و دقیق عمل می‌کند.  از منظر قبیلۀ مسعودی‌ها،   اوکراین ساختار سیاسی دمکراتیک دارد.  حتماً به همین دلیل بوده که در اودسا کورۀ آدم‌سوزی به پا کرده بودند،   و 8 سال است که غیرنظامیان دنباس و لوگانسک را به عنوان تجزیه طلب مورد حملات نظامی قرار می‌دهند،   تا مهاجرت کنند و «جامعۀ یکدست» و ضدروس داشته باشند!   بی‌دلیل نیست که فضولات اطلاعات به مذاق  بی‌بی‌سی شیرین آمده!   چرا که در اوکراین،  روند همان است که با کودتای کلنل آیرون‌ساید در ایران آغاز شد:  قلع و قمع اقلیت‌های قومی و دینی،  به بهانۀ تجزیه‌طلبی و پیرو مسلک اشتراکی و...  و اگر باورتان نمی‌شود بروید از آن‌هائی‌که کودتای سوم اسفند را دیده‌اند بپرسید،  تا ما هم بپردازیم به تدارکات چهارشنبه‌سوری و نوروز.