نوروز و فلات بلند!

به گل اندوده خورشیدی، ‌ میان خاک ناهیدی

درون دلق جمشیدی که گنج خاکدان‌‌ستی

«مولوی» 

نوروز،  جشن آغاز فصل بهار نیست!  ‌ نوروز،   برخاسته از اسطوره‌های ساکنان «فلات بلند» است؛  جشن «بی‌نشان افسانة آغازها» است.   جشن تابش آتش ایزدی بر تخت پادشاهی جمشید؛ جشن شراب و شادی زندگی است.   اینچنین است که در سرودة شاعران ایرانی، حتی نزد عرفائی چون حافظ و مولوی نیز ردپای «آتش،  شراب،‌  پادشاهان افسانه‌ای ایران‌زمین‌ و ناهید،  ایزدبانوی آب‌ها» برجای مانده.   نوروز را ما در هر شرایطی جشن خواهیم گرفت.   کرونا ویروس هم نمی‌تواند این میعاد  را به تعطیل کشاند؛   برپائی جشن نوروز تأکیدی است بر ریشه‌های ما در فلات بلند.

در چهرة زمان

[...]

در آبشار مست

در آفتاب گرم وگدازان ریگزار

[...]

در سرزمین گمشده‌ای بی‌نشان و نام

در مرز و بوم پری‌وار یادها

[...]

در هرچه هست و نیست

در هرچه بود و هست

در شعلة شراب

در گریه‌های مست

در هر کجا که می‌گذرد سایة حیات

سرمست و پرنشاط

[...]

روکن به سوی عشق

روکن به سوی چهرة خندان زندگی

(نادر نادرپور)

خجسته باد  نوروز جمشیدی!