شنبه، شهریور ۰۵، ۱۳۹۰



شپیگل‌نژاد!
...


گر تو خری،   تو را ز خری هیچ نقص نیست!

باراک اوباما و شرکاء طرفدار دمکراسی و حقوق بشر هستند؟  پس چرا به کشتار کردها اعتراض نمی‌کنند؟!  پاسخ به این پرسش روشن است.  کردها توسط مزدوران غرب،  یعنی حکومت‌های اسلامی ترکیه و جمکران قتل‌عام می‌شوند!   از تاریخ 17 اوت 2011،‌  ارتش جنایتکار ترکیه دست در دست سپاه آدمخوار پاسداران «غیر نظامیان» کرد را هدف بمب و موشک قرار داده‌.   سازمان رسوای ملل به کنار،  از سازمان‌های مدعی دفاع از حقوق بشر در غرب نیز صدای اعتراضی به گوش نمی‌رسد.   بله،  ارتش لچک‌پرست ناتو که در ظاهر برای حفظ جان غیرنظامیان لیبی،‌   و در واقع جهت تجزیة‌ این کشور به دو کشور اسلامی «سبز» و «سیاه» وارد جنگ شده،  به کشتار غیرنظامیان کرد نیز مشغول است.  

گر کسی بی عدل و فضل و بذل مهتر گرددی
مهتری کردن به غایت سهل و آسان باشدی

وبلاگ امروز را به معجزات «قاف» اختصاص می‌دهیم ـ  با کوه قاف اشتباه نشود.   «قاف»، مثل قلاده،  مثل قذافی،  مثل قطر و مثل همة کسانی که به «قاف،  قاف» افتاده‌اند!   هنوز معرکه‌گیری احمدی نژاد برای «هولوکوست» یا به قول مرده شویان،   «هولوکاست» به پایان نرسیده بود که امیر قطر گوشی را به دستش داد و اینگونه بود که «ستریپ تیز» پرزیدنت مهرورزی برای بنیامین نتانیاهو نیمه‌کاره ماند و قر در کمر مبارک‌شان خشکید.   اصولاً اینروزها،  به ارادة‌ الهی، ‌ رقص‌ مرده‌شویان پیوسته نیمه کاره می‌ماند.   به عنوان نمونه شاهد بودیم که «رقص شکم دینی» حضرت ژنرال،   دکتر و شاید مهندس «فیروزآبادی» برای ارباب،   آنهم در جمهوری آذربایجان با چه افتضاحی به پایان رسید.   

ابتدا سفارت جمکران در باکو رقص فیروزآبادی را تکذیب کرد،  سپس خود ایشان را برای تکذیب تلویحی‌ ولی پر طمطراق گ...خوری‌های‌شان به صحنه آوردند و فیروزآبادی چنان از جنگ 33  روزه تمجید به عمل آورد،   تو گوئی شکست اسرائیل پیروزی حکومت نفرت و ادبار جمکران بوده!   خلاصه این آخرین رقص شکم سردار بود؛  آنروز ژنرال فیروزآبادی آنقدر قر داد که کمر درد گرفت و می‌گویند دیگر نمی‌تواند برقصد!   در نتیجه،‌  قرار شد «احمی»،  یا همان احمدی‌نژاد بجای «سردار» به ساز یانکی‌ها برقصد.   اما این رقص هم با مسافرت امیر قطر بر هم خورد!

گفتن بسیار نه از نغزی است
ولولة طبل ز بی‌مغزی است  

رقص روز گذشتة‌ «احمی»،  بر محور «هولو» و «کاست» و به ویژه تحریف «آزادی‌ بیان» تنظیم شده بود.   مهرورزی یا بهتر بگوئیم بیانیه‌نویس‌اش در ساواک «آزادی بیان» را با آزادی توهین و تهمت و افترا اشتباه گرفته.   از اینرو پرزیدنت چاه جمکران در «پیش وقوقیة» ‌4 شهریورماه اظهار داشت،   «در غرب توهین و تهمت آزاد است،  ولی هیچکس حق ندارد از هولوکاست صحبت کند!»  نمی‌دانستیم در غرب چنین‌ «آزادی‌های» غیرقانونی‌ای وجود دارد! هتاکی ولات‌بازی و شایعه‌پراکنی و مفت‌گوئی، ‌ تا آنجا که ما می‌دانیم و همه شاهدند،‌  فقط در حکومت‌هائی از قماش جمکران آزاد بوده و هست؛  مطالب کیهان و به ویژه سخنرانی‌های آن وحشی بیابانی و جانشین‌اش شاهدی است بر این مدعا.

احمدی نژاد می‌گوید،   «هولو کاست» یکی از دروغ‌های بزرگ است ولی در غرب نمی‌گذارند ما در این مورد درافشانی کنیم.   «احمی» در ادامة‌ سخنان پرگهرش می‌افزاید،   این رژیم یعنی «دولت اسرائیل» را آورده‌اند که با ایجاد بحران برای سرمایه‌داری غرب فرصت‌سازی کند!   و اتفاقاً اینجا را درست می‌گوید،  اما «احمی» توجه نمی‌کند که عملکرد  «این رژیم» تا چه حد به عملکرد «نظام مقدس» شباهت دارد!   با این تفاوت که اسرائیل یک دمکراسی پیشرفته  است،   و حکومت جمکران یک طویلة تمام عیار!    ولی در چارچوب سیاست استعماری غرب وظیفة هر دوی این حکومت‌ها بحران‌سازی در منطقه است.    اظهارات عمیق،  شیوا و سرشار از بلاهت پرزیدنت چاه جمکران در مهرنیوز، ‌ مورخ 4 شهریورماه سالجاری انتشار یافته:   

«[...] احمدی‌نژاد [گفت] امروز در اروپا و آمریکا حمله،  توهین،  تهمت به تمام دولتمردان آزاد است اما سئوال از رژیم صهیونیستی گناه نابخشودنی است [وی افزود] ‌هولوکاست از دروغ‌های بزرگ است [...]این رژیم [...] نماد همه وحشی‌گری‌های برده داران و استعمارگران است [...] به هر بهانه جنگ و کشتار می‌کنند و مردم را آواره می‌کنند [...] این روحیة سرمایه داری مادی غرب است[...]»

ترکیب نوین و سرشار از بلاهت «سرمایه‌داری مادی» از تولیدات طویلة مک‌کارتی باید باشد که ویژة‌ ساواک جمکران اختراع شده.   در ضمن همه بدانند و آگاه باشند که حکومت‌های  توحش جمکران،   ترکیه و عراق که به قتل عام کردها مشغول‌اند ماهیت شان با «سرمایه داری مادی» غرب خیلی تفاوت دارد،   اینان همان «نسیم معنوی» سرمایه‌سالاری غرب هستند که رایحة‌ تعفن‌شان در سراسر منطقه پیچیده.   

باری،   پرزیدنت جمکرانی‌ها در ادامة مهملات‌اش می‌افزاید،   دولت اسرائیل مانع پیشرفت ملت‌ها می‌شود!   به عبارت دیگر، ‌ این اسرائیل است که نظام توحش اسلام را به ما ملت تحمیل کرده،   نه اسلام‌پرستان ‌خودفروخته‌ای که 32 سال است با برخورداری از حمایت لندن و واشنگتن با قبیلة‌ «ئوفر» بده بستان پنهان به راه انداخته‌اند!   البته انصاف داشته باشیم،    «احمی» به نسبت نعلین‌ها خیلی مدرن و پیشرفته است.   اگر آخوند جنتی یا تقوی و امثالهم را برای اجرای مراسم پیش‌وقوقیه آورده بودند کمبودها را به حساب «بدحجابی» زنان می‌گذاشتند و از عدم رعایت نماد بردگی گلایه‌ها می‌کردند؛   ولی مهرورزی فقط یقة دوستان خودش را در اسرائیل چسبیده،  تا بتواند برای‌شان بازارگرمی‌ کند:

«[...]عملکرد [...] دیگر این رژیم جلوگیری از پیشرفت و اقتدار ملت‌های منطقه است [...] به محض اینکه ملتی پیشرفت می‌کند [...] عملیات‌ها شروع می شود [...] ‌همة سازوکارهای نظام سلطه را به میدان می‌آورند [...] چون [...] ملت‌های منطقه باید وابسته و عقب مانده باقی بمانند[...]»

«احمی» درست می‌گوید!   طی 30 سال،   اسرائیل نگذاشت مقامات «قلعة‌ حیوانات» بیاموزند که «اسم جمع» را جمع نمی‌بندند!   سه دهه پیش «عملیات‌ها» از زبان پاسدار محسن رضائی شنیده شد،   و هنوز که هنوز است مهرورزی آن را در سخنرانی‌های‌اش تکرار می‌کند.   به عبارت دیگر،   اسرائیل از «پیشرفت» زبان فارسی هم ممانعت به عمل آورده و نمی‌گذارد احمی بگوید: عملیات‌هاها!   در عوض،   مقامات حکومت جمکران به کوری چشم «سرمایه‌داری مادی» در زمینة «تاریخ ماقبل تاریخ» به پیشرفت‌های چشمگیری نائل آمده،  ‌ و «هولوکاست» را با دولت اسرائیل در ترادف قرار داده‌اند:

«[...] احمدی نژاد [...] تصریح کرد:  هولوکاست یکی از این دروغ های بزرگ است.  وی گفت:  ادامه حیات این رژیم در منطقه مقابل منافع،  استقلال و کرامت انسان‌های همة ملت‌هاست [...] ‌وی افزود: صهیونیست‌ها ابزار سلطه غرب هستند.  آن‌ها بازکننده راه برای سرمایه‌داران بی‌فرهنگ هستند.»

خوشبختانه «انقلاب اسلامی» اصلاً دروغ نیست!   حکومت‌های اسلامی در تقابل با حقوق انسانی و منافع ملت‌ها قرار نگرفته‌اند‌،   ابزار سلطة استعمار هم نیستند!   و از همه مهم‌تر،  سرمایه‌داران جمکران،   مانند مقامات این حکومت خیلی خیلی بافرهنگ‌اند.   اظهارات احمدی‌نژاد آنقدر «فرهنگی» و مستدل بود که با کد: 37289 در سایت «پیک ایران»،  مورخ 4 شهریورماه سالجاری نیز انتشار یافت تا راه «پیشرفت» برای ما ملت هموارتر شود.  بد نیست بدانیم همزمان با درافشانی‌های مهرورزی،   خواهرزن تونی بلر نیز برای «حماس» گریبان می‌درید و این تشکل دست‌ساز اسرائیل را «برگزیدة مردم» فلسطین می‌خواند!   خلاصه،  مذکر یا مونث،   تفاوتی نمی‌کند،   جیره‌خوار طویلة مقدس،   «گ... می‌خورد و لطیفه می‌پندارد!»   گ...خوری‌های «لورن بوث» همچون الماس بر تارک سایت تابناک،   متعلق به پاسدار محسن رضائی می‌درخشد.  این تحفة نطنز،  یعنی «لورن بوث» همچون دیگر هوچی‌های حقوق بشر فروش فقط برای تل موهوم «مردم» سینه می‌زند.   

حقوق بشرفروش‌های غرب و شاخک‌های‌شان در حکومت جمکران،   «نسل‌کشی» کردها توسط ارتش ترکیه و سپاه خودفروختة پاسداران را نادیده گرفته،   و برای اسلامگرایان حماس و  معترضان «سوریه» و «مخالفان قذافی» اشک تمساح سرازیر کرده‌اند.   اینان که برنامه‌شان در لیبی و سوریه با شکست روبرو شده،   جهت بازارگرمی برای اسرائیل،  قلادة حکومت اسلامی را باز کرده و به «هلموت کهل» تریبون داده‌اند تا در باب «عظمت» فرضی کشور آلمان بی‌بی‌گوزک بافی‌کند و یقة «آنجلا مرکل» را بگیرد!   گویا آقای کهل یادشان رفته که آلمان فدرال پس از جنگ دوم یک کشور اشغال‌شده به شمار می‌آید،  و عظمتی در کار نیست. 

از سوی دیگر،‌   هلموت کهل به دلیل کهولت فراموش کرده که مخارج حزب‌اش را قبیلة «شرایبر»،   یعنی دلالان سرشناس اسلحه تأمین کرده و می‌کنند!   ما که وابستگی‌های حاکمیت آلمان را فراموش نکرده‌ایم و نیک می‌دانیم که رسانة شپیگل در واقع شیپور تفنگ‌فروش‌های اسلام‌پناه و اسرائیل‌پرستی است که گسترش دمکراسی را تهدیدی برای منافع‌‌شان می‌بینند.   در راستای تأمین همین منافع مقدس است که جهت ارائة تصویر دلپذیر از دولت سرکوبگر چین،   «دمکراسی» با بی‌نظمی و قانون‌شکنی در ترادف قرار می‌گیرد.   

سایت «پیک نت» به مطلبی تحت عنوان «گفتگوی اشپیگل 34 با فو یینگ،  معاون وزیر خارجه چین» لینک داده.   در این مصاحبه،   از رژیم چین به عنوان نظام «منضبط» یاد شده که نسبت به دمکراسی‌ها از «امتیاز» بیشتری برخوردار است!    به عبارت دیگر،   رسانة کذا سرکوب و خفقان رایج در یک نظام وحشی و غیردمکراتیک را امتیاز و برتری آن نظام‌ به شمار می‌آورد!   خبرنگار از معاون وزارت امور خارجه چین می‌پرسد،   از اینکه نظام منضبط دارید احساس برتری می‌کنید؟   ایشان هم با فروتنی سنتی چینی‌ها پاسخ می‌دهند ما از شما می‌آموزیم: ‌
«[...] دموکراسی‌ها پیچیده هستند و از امتیازات نظام‌هائی که منضبط اداره می شوند،  برخودار نیستند. احساس برتری می‌کنید؟ [...] ما به کامیابی‌های شما احترام می‌گذاریم و از شما می‌آموزیم [...]»

بله از شپیگل بیاموزیم!   دمکراسی‌ها از «امتیازات»  نظام‌های منضبط بی‌بهره‌اند!   دلیل بلبل‌زبانی‌های خبرنگار شپیگل توافق‌هائی است که طی سفر 6 روزة «جوزف بایدن» به چین حاصل شده و شکست برنامة‌ تجزیة لیبی از پیامدهای آن است.   در پی سقوط تریپولی،   سران منطقة یورو می‌کوشند از نمد توافق‌های ‌آمریکا با چین برای خود کلاهی دست‌وپا کنند.   به دلیل شکست برنامة مذکور و همچنین منتفی شدن براندازی در سوریه،  یانکی‌ها قلادة ‌سگ‌های هارشان را در حکومت اسلامی رها کرده‌اند تا اینان به اسرائیل پارس کنند.   باشد که از این مفر حاکمیت اسرائیل را در انزوای رسانه‌ای قرار دهند و پیش از میعاد 20 سپتامبر،  نان بنیامین نتانیاهو را در روغن فراوان شناور سازند.   این است دلیل گ... خوری‌های راهپیمایان «روز قدس»،   در باب قطع رابطه کشورهای منطقه با اسرائیل،  و معرکه‌گیری دوبارة‌ پرزیدنت مهررورزی پیرامون «هولوکوست» یا به قول مرده‌شویان،   «هولوکاست.»

گویند چون دزد به دام شحنه افتاد،  وی را گفت،   «آنچه کردم حکم الهی بود!»  حکومت جمکران نیز همین قماش «حکم الهی» را به مورد اجرا می‌گذارد.   به ارزش گذاشتن «تحریم‌های اقتصادی»،  در چارچوب همین احکام الهی صور‌ت‌ می‌پذیرد.    برای پی بردن به ژرفای بیشرمی حکومت مرده‌شویان و اربابان‌اش در لندن و واشنگتن نیم نگاهی به اظهارات رئیس بانک مرکزی سوریه پیرامون اعمال تحریم اقتصادی بر این کشور کفایت خواهد کرد.   به گزارش «فرانس پرس»،  مورخ 26 اوت 2011 ،  «ادیب میاله»،  رئیس بانک مرکزی سوریه طی مصاحبه با این خبرگزاری اظهار داشت:

«تحریم‌ها مجازات کل مردم سوریه،   به ویژه آسیب پذیرترین‌شان است.   وقتی آمریکا و اروپا سوگند می‌خورند که نمی‌خواهند مردم را تنبیه کنند،  مهمل می‌گویند.  فقط مردم‌اند که بار تحریم را متحمل می‌شوند؛‌   نه رژیم.   پیامد تحریم‌ها افزایش قیمت‌هاست که در درجة نخست فرودستان را هدف قرار می‌دهد[...]»

رئیس بانک مرکزی سوریه می‌گوید،   این تحریم‌ها که باعث کاهش 90 درصد از درآمد «توریسم» شده،  ‌ به دیگر بخش‌های اقتصادی نیز سرایت خواهد کرد و ... و بیکاری و فقر را افزایش خواهد داد.   بله،   افزایش بیکاری و فقر بر اثر تحریم‌ها همان شرایطی است که «رهبر» مفلوک و دیگر مقامات حکومت مرده‌شویان از آن به عنوان «پیشرفت در همة‌ زمینه‌ها» یاد کرده‌ و می‌کنند.   و همچنانکه شاهد بودیم،  «فارین پالیسی» هم وارد همین معرکة‌ مهوع شد و نهایت امر به «فواید» تحریم و «پیشرفت‌های» ‌ناشی از آن اشاره کرد تا کیهان جمکران عرعر ارباب‌اش را به عنوان «شواهد و مستندات» پیشرفت حکومت مرده‌شویان انتشار دهد.

از اینجا نتیجه می‌گیریم که ایالات متحد و اتحادیة اروپا برای پیشرفت سوریه،  تحریم‌های اقتصادی را به این کشور تحمیل می‌کنند.  به عبارت دیگر تحریم اقتصادی عملی است خیرخواهانه،  و یانکی‌ها و متحدان‌شان به دلیل مهر و محبتی که به مردم سوریه دارند،  از صدور تولیدات این کشور ممانعت به عمل می‌آورند،‌  و دارائی‌های‌ سوریه را در بانک‌های‌شان توقیف کرده‌اند.   

باری،   در ادامة همین مصاحبه است که رئیس بانک مرکزی سوریه،  کمک مالی حکومت اسلامی به این کشور را جهت حفظ «ثبات» لیرة سوری تکذیب می‌کند!    از قدیم گفته‌اند،   «گر اگر طبیب بودی،  سر خود دوا نمودی»؛  حکومت مرده‌شویان که قادر به تثبیت ارزش ریال نبوده و نیست،  چگونه می‌تواند برای لیرة‌ سوریه تأمین ثبات کند؟   رئیس بانک مرکزی سوریه در پایان می‌افزاید،  «کنار رفتن اروپائی‌ها چندان مشکلی ایجاد نخواهد کرد چرا که جای خالی‌شان توسط چین پر خواهد شد و...»  و حال که در سوریه قرار است چین بجای اروپا بنشیند،   در لیبی نیز نمی‌توان نقش چین را نادیده گرفت.
  
«جونم براتون بگه»،   بعضی‌ها خیلی به شکم‌شان صابون زده بودند.   قرار بود لیبی را به دو کشور تقسیم کنند؛   در یک کشور،   «شورای ملی گذار»،  یعنی همان پیشخدمت‌های خودشان حکومت «مردمی» و «مستقل» با اسلام سبز تشکیل دهند،  پایتخت‌اش هم می‌شد «بن‌غازی».   در کشور دوم هم که پایتخت‌اش تریپولی بود،  ‌ نوکر دیگرشان،  جناب سرهنگ قذافی به همان حکومت «استبدادی» و «مستقل» و اسلام سیاه و خیلی خیلی بد ادامه می‌داد.   به این ترتیب،  یک حاشیة امن نیز برای تونس و شبه دولت الجزایر فراهم می‌آمد.   اگر به نقشة جغرافیا نگاه کنیم می‌بینیم «تریپولی» در نزدیکی مرز تونس و الجزایر واقع شده،   و «بن‌غازی» در حوالی مصر!   اما پس از سقوط غیرمنتظرة تریپولی شرایط به سرعت متحول شد. نخست اینکه آفریقای جنوبی،  ریاست اتحادیة کشورهای آفریقائی رسماً از شناسائی «شورای ملی گذار» به عنوان تنها نمایندة «مردم لیبی» خودداری کرد!

با توجه به نفوذ سنتی بریتانیا در آفریقای جنوبی می‌توان به صراحت گفت که لندن حساب  خود را از فرانسه جدا کرده و در هم‌سوئی با روسیه و چین بر اتحاد لیبی تأکید دارد.   همچنین با توجه به انفجار در مراسم سورچرانی نظامیان «مکتبی» الجزایر این گمانه تقویت می‌شود که جایگاه دولت اسلام‌نواز الجزایر نیز متزلزل شده و حضرت «بوتفلیقه» نمی‌توانند به ریاست و سیاست ابدمدت‌شان ادامه دهند.   به زبان ساده‌تر، ‌ منافع فرانسه در مدیترانه از چند سو مورد تهدید قرار گرفته.   در واقع سیاستی که شکست خورده،   سیاست دوم ایالات متحد است که به صورت سنتی حاکمیت فرانسه مأمور اجرای آن بوده.   و این سیاست همان خم رنگ‌رزی‌ای است که از آن حکومت جمکران و اسرائیل‌ستیزی‌ دروغین‌اش را بیرون کشیده‌اند.  

همین سیاست است که به سوریه شورشیان مسلح اعزام می‌کند.  با تضعیف سیاست مذکور امکان دارد بشار اسد بتواند راه گذار به دمکراسی را در کشورش هموار نماید.   در اینصورت تشکل اسلام‌فروش حماس می‌باید از سوریه اسباب‌کشی کند.   به همین دلیل یانکی‌ها  می‌خواهند با «قلعة حیوانات» در جمکران یک محور نوین «اسرائیل‌ستیز» تشکیل دهند:‌  محور «قطر ـ  جمکران.»   در این راستا قرار است رهبران حماس را به «قطر» ارسال کنند.   از اینرو رسانه‌های اسرائیل قطع رابطة قطر را با اسرائیل در بوق گذاشته‌اند تا حکومت «مستقل» جمکران تنها نماند!    

گوش خر بفروش و گوش خر
کاین سخن را در نیابد گوش خر

خلاصه جای تعجب نیست که شیخک قطر را به تهران بفرستند!   روز 4 شهریورماه سالجاری ایشان پیام ارباب را در باب «کشور فلسطین» به مهرورزی رساندند و «احمی» ناچار شد ترهاتی را که چند ساعت پیش از تشریف‌فرمائی شیخک قطر به زبان آورده بود جمع‌وجور کرده و بگوید،  تشکیل کشور فلسطین «نخستین گام» است!   از قدیم گفته‌اند،  «که بیچاره باشد خداوند لاف.»   بله،  گذشته از «احمی»،   سقوط نابهنگام قذافی خیلی‌ها را به «قاف،  قاف» انداخت که مهم‌ترین‌شان واتیکان،  پایگاه فاشیسم بین‌الملل است!  پس از سقوط تریپولی،  کاردینال راتزینگر وارد آلمان شدند تا دست در دست هلموت کهل برای «عظمت گذشته»  اشک حسرت بریزند.

    
 











...











Share



سه‌شنبه، شهریور ۰۱، ۱۳۹۰


ریش و تشویش!
...

از ادب و نزاکت دیوید کامرون،  نخست وزیر بریتانیا،  از شگفتی‌های «سقوط قذافی» و از آکروباسی دادستان «منتخب» نیویورک،  یعنی سایروس ونس جونیور که همان «سوج» خودمان باشد،  هر چه بگوئیم کم گفته‌ایم.   حضرت سوج با صدور بیانیه‌ای اعلام داشتند،  «نفیسا دیالو مورد تجاوز قرار گرفته،  ولی ما از محاکمة ‌متجاوز صرفنظر می‌کنیم!»   اظهارات علوی «سوج» که در همة رسانه‌های غرب،  از جمله در سایت فیگارو،  مورخ 23 اوت 2011 انتشار یافت جان تازه‌ای در کالبد حزب سوسیالیست فرانسه دمید.    به نظر می‌رسد سال 2012،   نیکولا سرکوزی در انتخابات پیروز نشود!  خلاصه دولت انگلستان می‌تواند برنامه‌اش را با کمی «تغییر» در فرانسه به اجرا بگذارد.   به این ترتیب که سوسیالیست‌ها بدون «دشک» وارد کاخ الیزه شوند.   در ایران و سوریه نیز دیوید کامرون کمی نرمش به خرج داد؛  قرار شد حکومت «مستقل» جمکران به تجهیز آشوب‌طلبان سوریه پایان دهد و دکان کفن‌فروشی‌اش را نیز در این کشور تعطیل کند.   این بود دلیل تعویض سفیر قلعة‌ حیوانات در سوریه،  و بیانات شیوای علاالدین بروجردی در مخالفت با «شورشیان مسلح» اینکشور. خلاصه به مصداق «دود از کنده پا می‌شه»،   دیوید کامرون،  علیرغم تضعیف موقعیت جهانی بریتانیا،  هنوز می‌تواند در اروپا و در دیگر مناطق تحت نفوذ لندن سیاست‌گزاری‌هائی صورت دهد.    

کاش «مستر» کامرون،   نخست وزیر کشور ما بودند!  کامرون هم مودب و خوش‌پوش است،  هم مرتب و موقع شناس.   به محض اینکه خبر سقوط حکومت لیبی منتشر شد،   دیوید کامرون برای بار دوم تعطیلات خود را نیمه‌کاره گذاشته،  جهت تشکیل یک نشست ویژه با وزرای‌اش به لندن بازگشت.   دیوید کامرون پس از نشست کذا اعلام داشت از اینکه در «انقلاب لیبی» نقش داشته‌ایم احساس غرور می‌کنیم!  البته ایشان نفرمودند،  «هر چند نقش‌مان بر آب شد!»   اظهارات دیوید کامرون که با کد 30530310،  در سایت حنازرچوبه،   مورخ 31 مردادماه سالجاری انتشار یافت ما را با چارچوب «انقلاب» در قرن بیستم،   به ویژه در کشورهای جهان سوم بیشتر آشنا می‌کند!   چارچوبی که کودتای بلشویک‌ها نیز خارج از آن قرار نمی‌گیرد.   کودتا،   بدون حمایت بیگانه نمی‌تواند سازمان یابد.   البته کودتا در روسیه،  با کودتا در یک کشور استعمارزده نظیر ایران نمی‌تواند یک‌سان تلقی شود،  چرا که شرایط واقعی،  یعنی جامعه،  زمینة تاریخی و شرایط حاکم بر این کشورها متفاوت است.  از مطلب دور نشویم،   که شگفتی‌های سقوط لیبی را از دست خواهیم داد.   این سقوط،  آن سقوطی نبود که ارتش ناتو می‌طلبید! 

به عنوان نمونه،   «حسنی مبارک»،  هرگز معمر قذافی را نکوهش نکرد،  حال آنکه موضع ایشان در مورد سوریه متفاوت بود.   همچنین رسانه‌های غرب با خبررسانی‌های کشکی‌شان،  مواضع واقعی آمریکا و متحدان‌اش را مبهم جلوه می‌دادند تا این «باور» را تقویت کنند که «روسیه» از قذافی پشتیبانی می‌کند.   حال آنکه رخدادها دقیقاً خلاف این امر را به اثبات رساند!  یک‌روز پس از آنکه قطعنامة  شورای امنیت در مورد لیبی به امضای دیمیتری مدودف رسید،  کاخ سفید تحریم‌های اقتصادی علیه روسیه را تمدید کرد!  

به گزارش سایت فارسی نووستی،  مورخ 22 مردادماه 1390،  باراک اوباما،  مهلت قانون «آی. ئی. ئی. پی. ای» را یک‌سال دیگر تمدید نمود.   این قانون به رئیس‌جمهور اختیار می‌دهد کشورهائی را که برای ایالات متحد «تهدید» شمرده می‌شوند تحریم کند.  این تحریم‌های پرسود که به یانکی‌ها امکان می‌دهد بازارسیاه،  یعنی اقتصاد زیرزمینی را گسترش دهند،  از سال 1979 بر ملت ایران اعمال می‌شود و به قول رهبر انقلاب‌شان و همچنین به ادعای «فارین پالیسی» زمینة‌ «پیشرفت» فراوان در ایران فراهم آورده!   جالب اینکه شکرخوری‌های ورق‌پارة «فارین‌پالیسی» را کیهان جمکران به عنوان «مستندات» تاریخی و توجیهات «الهی» حکومت اسلامی به مخاطب حقنه کرده،   و به همة مخالفان تحریم اقتصادی انگ «غرب زده»،  «آمریکائی» و «دشمن نظام» می‌زند؛   حال آنکه آمریکا هیچ دشمنی‌ای با حکومت «قلعة‌ حیوانات» نداشته و ندارد.   در واقع پاسدار شریعتمداری با انتشار مطالب بی‌پایة فارین‌پالیسی برای ارباب‌اش دم‌جنبانی می‌کند،   و چرا راه دور برویم؟

همین کیهان با توسل به اظهارات ابله‌پسند رامین جهانبگلو در سایت رادیوفردا،  به بازار گرمی برای ایشان پرداخته و آنحضرت را مخالف نظام و طرفدار دمکراسی معرفی می‌کند!   حال آنکه پسرخالة پروفسور نصر دقیقاً در هم‌سوئی با ممدیونسکو و دیگر فعلة فاشیسم اسلامی به تحریف مدرنیته پرداخته،   تا با تهی‌کردن آن از انسان‌محوری،  یک مدرنیتة «نیست‌درجهان»،   یعنی مدرنیتة‌ «دینی» و «بومی» به ما ملت بفروشد.   همانطور که آش‌فروش‌ها نیز حقوق انسانی زن ایرانی را با توحش و بردگی،  یعنی «حضور زن» در جامعه طاق زده‌اند،  و به همین دلیل نیز از دست لچک‌نوازان ایران‌ستیز در بلاد فرنگ جوایز فراوان دریافت داشتند.   شاهد بودیم که حضرت گورباچف نیز سخت مورد توجه یانکی‌ها و متحدان‌شان در اروپا قرار گرفتند!

این است «وجه مشترک» سیمین و میکائیل که هر دو از «اخته شدن» گلایه‌ها دارند؛   اولی بر اخته شدن زبان فارسی اشک حسرت می‌ریزد،   و دومی بر اخته شدن دمکراسی.   حال آنکه اولی غزل حافظ را به لجن کشیده و آن را به ابزار مداحی از پاسدارجماعت تبدیل کرده،   و دومی هم یک کودتاچی ناکام بیش نیست!  سایت نووستی،  مورخ 29 مردادماه مصاحبة «کریس بویان»،   مدیر سرویس بین‌المللی ریانووستی را در مورد رویدادهای اوت 1991 منتشر کرده.   این مصاحبه در ویراست فارسی‌اش با آنچه در سایت فرانسه زبان نووستی آمده «کمی» تفاوت دارد!   در ویراست فارسی چنین آمده:      

«[...] من همچنین نشست خبری [...] پس از بازگشت گارباچف را بخاطر دارم [...] در کنار وی ایستاده بودم و سخنان‌ وی را [...] ضبط می‌کردم [...] به گارباچف نگاه کرده و فکر می‌کردم [...] برای سال‌های طولانی چهره مهمی در تاریخ جهان باقی خواهد ماند [...]»

اگر همین مصاحبه را در ویراست فرانسه‌اش با هم بخوانیم ممکن است فکر کنیم شوخی در کار است:

«[...] نشست خبری [...] پس از بازگشت گورباچف را به یاد دارم [...] در کنار وی ایستاده بودم و سخنان‌اش را [...] ضبط می‌کردم [...] او را از پشت می‌دیدم و فکر می‌کردم [...] چهره مهمی در تاریخ جهان باقی خواهد ماند [...]»

بله،   ما هم با ویراست فرانسة مطلب موافق‌ایم؛   گورباچف حتماً «از پشت» چهرة مهمی در تاریخ جهان باقی خواهد ماند.   ایشان مایل بودند اتحاد جماهیر شوروی را به هر ترتیب حفظ کنند،  خوشبختانه موفق نشدند!   به همین دلیل است که از سال 2000 کشور روسیه تهدیدی برای ایالات متحد به شمار می‌رود و می‌باید روابط تجاری با چنین کشور خطرناکی تحت نظارت کاخ‌سفید «محدود» شود.   به گزارش نووستی،   جهت پیشگیری از «صدور اورانیوم با غنای بالا» روسیه شامل این تحریم‌ها شده.   به حق حرف‌های نشنیده!

چرا یانکی‌ها،   چین و اسرائیل و نوکرانشان را در پاکستان تحریم نمی‌کنند‌؟   بین خودمان بماند،  از نظر ما گاوچران‌ها می‌باید اول خودشان را تحریم ‌کنند،  چرا که بزرگ‌ترین تهدید برای جامعة جهانی خودشان هستند.   یانکی‌ها با اعمال این تحریم‌ها از یکسو تجارت کشورهای رقیب را به سکون کشانده زمینه‌ساز گسترش اقتصاد زیرزمینی می‌شوند،   و از سوی دیگر بازار سیاه را گسترش می‌دهند،   چرا؟  چون در بازار سیاه هیچ قانون و مقرراتی حاکم نیست.   به همین دلیل الهی و جادوئی است که سازمان سیا به جنایتکارانی نظیر نگروپونته نیاز دارد.

وظیفة اینان ترور و تخریب جهت فروپاشاندن «تولید» در کشورها و تبدیل‌شان به «بازار» است. بازار فروش سلاح،  موادمخدر و برده،‌  دقیقاً نظیر عربستان.   روند تبدیل کشور به «بازار» نه تنها بر ایران،  عراق،   افغانستان و پاکستان که بر  بسیاری از کشورها در اروپا و آفریقا و آمریکای لاتین حاکم شده.   یانکی‌ها برای این شرایط لذیذ و مفرح که به ادعای علی‌خامنه‌ای و «فارین‌پالیسی» به «پیشرفت» ملت‌ها منجر می‌شود،  چه جانفشانی‌ها که نکرده‌اند.  افسوس که روسیه نتوانسته با استفاده از این «فرصت طلائی» پیشرفت کند.   دلیل هم اینکه حکومت روسیه اسلامی نیست:                

«[...]  ایران،  از سال 1979،  [میانمار و سودان،  از سال 1997]،  روسیه،  از سال 2000، جهت جلوگیری از صادرات اورانیوم با غنای بالا،  زیمبابوه،  از سال 2003،  سوریه،  از سال 2004،  بلاروس، از سال 2006 به خاطر تخریب مجامع دموکراسی،  کره شمالی،  از سال 2008،  و لیبی،  از سال 2011 در فهرست کشورهائی [قرار گرفته‌اند] که روابط تجاری با [آن‌ها] توسط این قانون محدود می‌شود[...]»

بد نیست بدانیم گاوچران‌ها «کوبا» را نیز در فهرست کشورهای «تروریست» قرار داده‌اند، ‌ حال آنکه تروریسم جهانی تحت نظارت سازمان سیا فعالیت می‌کند؛   در عراق،  افغانستان و به ویژه در پاکستان.   افسوس و صد افسوس که رهبران این عملیات خداپسندانه یکی پس از دیگری ناپدید می‌شوند.   همین مستر «جاستین وارنر» که اخیراً «ناپدید» شدند،   چقدر برای «توسعه» در مناطق قبایلی پاکستان عرق شرافت ریختند،   نتیجه چه شد؟   «دشمنان» پیشرفت و توسعة  پاکستان آنحضرت را با آن  وضعیت مفتضح ربودند!   یانکی‌ها هم عصبانی شده دولت مستقل پاکستان را فرمودند،   ما دیگه پول نداریم،  پول توجیبی‌‌ات را مثل همیشه از شیوخ عربستان و امارات بگیر!  و اینجا بود که حنازرچوبه،   از کاشفان «آب ولرم»، ‌ ضمن سرشماری «گدایان» در عربستان،  یک‌بار دیگر توحش اسلام را به اثبات رساند.

به گزارش بوق «قلعة حیوانات»، ‌ در عربستان «تکدی‌گری» فراوان شده!  واژة عربی«تکدی»‌ به اضافة پسوند فارسی «گری»،  حتماً در زبان الکن «فرهیختگان» قلعة حیوانات معنای گدائی باید بدهد!   و این «گدائی» به ادعای حنازرچوبه،   مورخ 30 مردادماه سالجاری،   «کسب وکار پر درآمدی» نیز هست.   اتفاقاً حنازرچوبه درست می‌گوید،  در «اقتصاد» قلعة‌ حیوانات گدائی کسب و کار به شمار می‌آید؛  مگر «کار» آخوند جماعت چیست؟  دریافت پول در برابر زوزه و روضه برای رنج‌های فرضی علی و حسن و حسین و زینب و فاطمه!   اما حنازرچوبه هرگز آخوند را به نام واقعی‌اش نمی‌خواند،   در صورتیکه همین رسانة ابتذال‌گستر،   پدیدة  اجتماعی «فقر» را به سخره گرفته و می‌نویسد،  متکدیان به کمک‌های اجتماعی قانع نیستند و به دلیل حرص و طمع گدائی هم می‌کنند و «معنویت» ماه مبارک رمضان را خدشه‌دار می‌سازند!   

بله مرده‌شویان که ثروت‌های ما ملت را برای تأمین رضایت اربابان‌شان تاراج می‌کنند، «معنویت» ماه مبارک را اصلاً خراب نکرده‌اند،   چرا که این تاراج در پس پرده صورت می‌گیرد و «چادرسیا» به سر دارد:             

«[...] با حلول ماه مبارك رمضان،  [...] بر شمار متكديان [...] افزوده شده و [تکدی]  به يك كسب و كار پردرآمد تبديل مي‌شود كه با حال و هواي معنوي اين ماه تناسبي ندارد [...] به گفته يك شهروند سعودي [...] پديدة تكدي‌گري متكديان را از كمك‌هاي خيريه بي‌نياز مي‌كند [...] وآن‌ها به دليل حرص و آز بر انجام اين كار ناپسند اصرار مي‌ورزند[...]»

با پوزش از خوانندگان گرامی باید بگوئیم،  خاک بر سر آن «شهروند سعودی!»   حتماً  حنازرچوبه با انتشار این مزخرفات انتظار دارد که توحش حکومت‌های اسلامی نادیده گرفته شود.   انسانی که به دلیل چپاول استعمار و مزدوری شیخک‌های صحرای حجاز برای گذران زندگی‌اش به افلاس افتاده،  و از دیگران برای زنده ماندن کمک می‌طلبد،  «طماع» و «حریص» است،   ولی امثال علی‌خامنه‌ای به مال دنیا نظر ندارند،  چرا؟  چون سفارت کذا جیره و مواجب‌شان را از اموال ملت‌ها پرداخت می‌کند تا همه بدانند و آگاه باشند که اینان فقط به «معنویات» توجه دارند،   و هرگز «کار ناپسند» نکرده و نمی‌کنند.

کار بوزینه نبودست فن نجاری
دعوی یافه مکن،  یافه مگو،  ژاژ مخای 

می‌گویند در جمکران یک «شاعر» به رهبر قلعة‌ حیوانات اعتراض کرده و ایشان هم با مهر و محبت با «شاعر ناراضی» برخورد کرده‌اند.   بله،   چه نشسته‌اید که در این «قلعه» مراسم شعرخوانی هم بر پا می‌کنند!   از قرار معلوم علی‌خامنه‌ای همچون سلف دجال‌اش «اهل شعر» هم هست!   سایت فارسی زبان نووستی،  ‌مورخ27 مردادماه 1390،  به نقل از رسانة اینترنتی «روز» ما را با جزئیات مراسم شعرخوانی در حضور رهبر جمکران و ماجرای شاعر معترض آشنا کرده.   مات و مبهوت مانده‌ایم که کدام شاعری حاضر می‌شود با «رهبر» قلعة حیوانات گفتگو کند؟!  محمدحسین جعفریان!   از مداحانی که قرار شده برای حفظ نظام «پولادین» در جایگاه «معترض» بتمرگند:

«[...] محمدحسین جعفریان دوبار در میان سخنان رهبری، حرف‌های ایشان را قطع کرد[...]  جعفریان،  شاعر و مستندساز [...] دو دوره رایزن فرهنگی سفارت [حکومت اسلامی]  در افغانستان بوده و چند فیلم مستند درباره این کشور و نیز در تمجید از آیت‌الله خامنه‌ای ساخته [...]»

اوه!   جعفریان دوبار سخنان رهبری را قطع کرد!   بله،  همین رهبر بی‌سروپا که سه دهه است صدای ملت ایران را در گلو خفه کرده،  روابط‌اش با نوچه‌ها و مداحان «دوستانه» است؛  به هم نان قرض می‌دهند.  جعفریان از چماقداران و مداحان «قلعة‌ حیوانات» است که خودش را برای «رهبر» لوس کرده،   تا ایشان دستی به سر و گوش‌اش بکشند و «هنرش» را شکوفاتر کنند. 

چشم‌تان روز بد نبیند!   نمی‌دانم چه پیش آمد که پس از مطالعة گزارش مذکور به دوران نورانی امام روشن‌ضمیر بازگشتم.   بله ساعت 7 صبح یکشنبه 21 اوت،  با عربدة «مرگ ظالمان،  ظالمان» از خواب پریدم و هنوز که هنوز است حال و روزی ندارم.  کم خوابی به یک‌طرف،  کابوس مجاهدبازی و مجاهدپرستی در بهار عاظادی به طرف دیگر!   آنروزها که بازرگان نخست وزیر بود و «امت واحده» پیرامون نبوغ امام ضدامپریالیست‌شان به اجماع رسیده،   برای یانکی‌ها پشتک و وارو می‌زدند،   رادیوی «قلعة‌ حیوانات» سرودهای انقلابی پخش می‌کرد که مضمون همه‌شان بر دو قطب متضاد و مبهم «خیر و شر» تمرکز یافته و    خلاصه،   برای پروپاگاند بسیار مناسب بودند.   

در یکی از این سرودها «مجاهدین» که نماد روشنائی شده بودند،   قلب «تیرگی» را می‌دریدند و وطن را از ظلمت  نجات داده،  آن را غرق «نور» و «روشنائی» می‌فرمودند!    بعد هم عربده می‌زدند که «فریاد انقلاب خلق»  ناقوس مرگ «دشمنان» را به صدا در می‌آورد و «مرگ ظالمان سخت و بی‌امان» خواهد بود:

قلب تیرگی درید اختر مجاهدین
وقتی این وطن پر از ظلمت زمانه شد
فریاد انقلاب خلق ناقوس مرگ دشمنان
هر لحظه می‌دهد نوید از مرگی سخت و بی‌امان
مرگ ظالمان،  ظالمان،  ظالمان
سخت و بی‌امان،   بی‌امان،  بی‌امان!

می‌بینیم که به قول «ارسطو» خیلی پوئتیکه!   درست مثل خطبه‌های داش احمدخاتمی و شرکاء در علفزار دانشگاه سابق تهران می‌ماند.   بله،   آنروز وقتی با تپش قلب،  نفس تنگی،  و از همه مهم‌تر با حال تهوع از خواب پریدم،  «ترجیع بند» کذا در گوشم پیچیده بود و ... و یک لحظه پنداشتم در ایران هستم و در دورة صدارت شیخ مهدی!   چند لحظه‌ای به اضطراب گذشت تا  متوجه شدم هزاران کیلومتر از «قلعة حیوانات»،  یعنی از «بیت رهبری» فاصله دارم و از مجاهد و فدائی و فرقان و قرآن فعلاً خبری نیست.   ولی مگر آشفتگی و پریشانی دست‌بردار بود؟  

تمام صحنه‌های مهوع و نکبت‌بار انقلاب‌شان در ذهن‌ام جان گرفت.  سخنرانی‌های ابلهانة رهبرشان،   عربده‌جوئی‌‌های اراذل و اوباش همراه رهبرشان،   تزویر و حماقت و به ویژه بی‌شخصیتی و خودفروختگی نخست‌وزیرشان،  گزارش سایت اینترنتی «روز» را به یادم آورد و پریشانی‌ام دو چندان شد.  در عوض با شنیدن خبر تعویض سفیر مرده‌شویان در سوریه گل از گل‌ام شکفت و به عظمت و بزرگی «شات‌آپ» ارسالی از سوی روسیه پی بردم!   

به محض اینکه وزارت امور خارجة روسیه رسماً مخالفت خود را با براندازی در سوریه به اربابان حکومت جمکران اعلام داشت،   مرده شویان نیز سفیرشان را در این کشور تغییر دادند و بروجردی،  رئیس شورای امنیت ملی‌شان که در واقع مأمور تأمین امنیت منافع ارباب در لندن و واشنگتن است،   طی یک مصاحبة‌ مطبوعاتی هر آنچه دروغ در توبره‌اش ریخته بودند  تحویل خبرنگاران داده،   چنین وانمود کرد که حکومت مرده‌شویان طرفدار اصلاحات در سوریه است و از شورشیان مسلح هم حمایت نمی‌کند!   به عبارت دیگر،   پس از عقب‌نشینی دولت «مستقل» ترکیه،  نوبت به مرده‌شویان رسید که برای حفظ ظاهر،   دخالت‌ آشکارشان  در شورش‌های سوریه را با وقاحت فراوان «کتمان» کنند.

به گزارش بی‌بی‌سی،   مورخ 20 اوت 2011،  وزارت امورخارجة حکومت اسلامی سفیر جدیدی به سوریه اعزام داشته.  «بی‌بی‌سی» می‌گوید،   دلیل تغییر سفیر حکومت اسلامی در سوریه اعلام نشده!   ولی به قول معروف،   «چه حاجت به بیان است؟»  یک چرخش مختصر در لیبی،‌   لندن را در سوریه به عقب راند.  و اینگونه بود که وزارت امورخارجة حکومت «مستقل» اسلامی بساط ریش و پشم و نعلین‌پروری را در دمشق برچید.     

سفیر جمکران در سوریه،  «احمد موسوی» نام داشت و یک آخوند چرب و چیلی بود با دستار سیاه رنگ.    پیشتر نیز،   یعنی در دوران نورانی آن وحشی بیابانی،   آخوند محتشمی‌پور،   برادر عیال تاج‌زاده در سوریه به خرابکاری و تروریست‌پروری مشغول بود.   محتشمی‌پور پس از دریافت یک «هشدار»،  بالاجبار لاشه‌اش را به تهران آورد،   به گلة‌ «اصلاح‌طلبان» پیوست و هم‌صدا با بی‌بی‌سی،  از احداث «خط لولة صلح»  انتقاد کرد.   مسلماً فعالیت‌های «دیپلماتیک» شیخ احمد موسوی نیز در سوریه از این چارچوب مزدوری فراتر نرفته.   ولی به نظر می‌رسد سیاست اربابان حکومت جمکران در این کشور تغییر یافته،   و می‌باید دکان آخوندفروشی حداقل در ظاهر تعطیل شود.   گویا این تغییر سیاست،   کشور «پاکستان» را نیز شامل شده،   چرا که «قلعة‌ حیوانات» سفیر جدیدی به این کشور نیز اعزام کرده.   حال امورخارجة جمکران را رها می‌کنیم،   و باز می‌گردیم به شگفتی‌های سقوط لیبی که مورد استقبال رسانه‌های سوریه قرار گرفت و باعث شد دولت‌های فرانسه و انگلستان جلسة اضطراری تشکیل دهند!   

اگر اینان خواستار چنین شرایطی بودند،   منطقاً هیچ نیازی به تشکیل جلسة اضطراری نمی‌داشتند!   به عنوان نمونه،   زمانی که دولت خیابانی شیخ مهدی در ایران استقرار یافت نه در لندن،  و نه در پاریس چنین جلساتی تشکیل نشد؛   دلیل هم روشن بود.   اوضاع به کام اینان تغییر یافت!   حال آنکه برخلاف جاروجنجال شیپورهای «سیا»،  در لیبی به هیچ عنوان چنین نیست!

شرمی بدار از ریش خود،  از ریش پر تشویش خود
بسته دو چشم از عاقبت،   در هرز لب بگشاده‌ای   

ظاهراً «تقسیم غنائم» در لیبی می‌باید به صورت نوینی صورت پذیرد که به مذاق باراک اوباما خوش نیامده.   و این است دلیل تشکیل نشست‌های اضطراری در لندن و پاریس،   و پارس کردن نایب رئیس صنف کفن‌فروش در میدان بهارستان.   به گزارش حنازرچوبه،   مورخ 31 مردادماه سالجاری،  حجت‌الاسلام و المسلمین «حسین ابراهیمی»،  نایب رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی،  که جهت پرهیز از اتلاف وقت،   ایشان را به اختصار «ح. ا. و» می‌خوانیم،  با اشاره به سقوط قذافی اعلام داشتند،   این امر قابل پیش‌بینی بود،   چرا که «مردم» دیکتاتور را سرنگون می‌کنند.  «حاو» در ادامة این پیشگوئی‌های الهی خواستار فعال شدن «دیپلماسی اسلامی» در لیبی شده.   البته پیش از بلبل‌زبانی‌های ایشان،  حنازرچوبه از سقوط قذافی استقبال کرده و نوشته بود،‌   شاید بتوانیم «امام موسی صدر» را پیدا کنیم!   اما بعد که وخامت اوضاع مشخص شد،   قلادة «حاو» را باز کردند تا یک شکم سیر «هرزبافی» کند:

«[...] كاملاً مشخص بود نيروهاي مستبد و ديكتاتور باقي نخواهند ماند [...] با توجه به سقوط دولت قذافي [...]‌ کشورهای مصر و تونس و سازمان كنفرانس اسلامي [...] بايد با ديپلماسي فعال وارد صحنه شوند تا سلطه‌گران نتوانند بر منطقه مسلط شوند[...]»

بله نگرانی «حاو»‌ دلیل موجه دارد!   تسلط بر لیبی،  یعنی تسلط بر کشورهای عرب و آفریقائی  و به ویژه اعمال سیاست در مصر و تونس!   به عبارت دیگر،  قدرت نظارت ارتش ناتو بر کشورهای عرب و آفریقائی کاهش یافته و همین امر باعث نگرانی جیره‌خواران این ارتش لچک‌نواز در جمکران شده.   به همین دلیل است که هم‌سوئی دیویدکامرون با «حاو» را اینچنین به صراحت شاهدیم.   کامرون طی نشست مطبوعاتی‌اش اعلام داشت،   ما به «خواست مردم» لیبی احترام می‌گذاریم،   «حاو» نیز خواهان مدیریت کشور توسط «مردم» شد:‌

«[...]‌ ابراهيمي [...] افزود:  اميدواريم مردم ليبي بتوانند اوضاع را مديريت كنند تا استعمارگران [...]‌ نتوانند بر كشورشان مسلط شوند[...]»‌

خلاصه ایشان خواهان برپائی طویله‌ای از نوع حکومت جمکران در لیبی شده‌اند،‌  چرا که «مدیریت مردم» بر کشور،  همان تبدیل کشور به طویله است.   سیاستی که استعمار با موفقیت تمام در ایران به مورد اجرا گذارده،   و نتایج درخشان آن نیز در برابر ماست.   اما این بازی مهوع را،   با توجه به چرخش سیاست روسیه،  و آنچه در سوریه و لیبی می‌گذرد،  دیگر نمی‌توان ادامه داد!   شرمی بدار از ریش خود... 
       














...











Share