تروریسم فرهنگ‌فرسا!

پس از توافق «روسیه،  عربستان،  ونزوئلا و قطر» در مورد ثابت نگهداشتن میزان استخراج نفت،   پارلمان اروپا ناگهان به یاد نقض حقوق بشر در ایران افتاد،   و رئیس‌جمهور آمریکا نیز مخالف تروریسم از ‌آب درآمد و چندین لیتر اشک تمساح برای رنج‌های مردم منطقه سرازیر کرد:

«اوباما [...] در کنفرانس مطبوعاتی در اجلاس سران امریکا و آسه آن (انجمن ملل آسیای جنوب شرقی) در کالیفرنیا [...] اظهار داشت:  بدون هیچگونه رضایتی می‌گویم که این رقابت بین من و پوتین نیست.  مسئله اینست که ما می‌توانیم جلوی رنج‌های مردم و برهم خوردن ثبات منطقه را گرفته [...] و نگذاریم جاهای امنی برای تروریست‌ها ایجاد شود[...]»

منبع: سپوتنیک فارسی،  ‌مورخ 17 فوریه سالجاری

بله از وقاحت آخوندهای جمکران حیرت نکنیم‌، ‌ این جانوران در مکتب عموسام «تلمذ»کرده‌اند.  همان عموسامی که دستگاه حاکمه‌اش،  اگر از جنایات دوران کلینتون و جرج بوش هم صرفنظر ‌کنیم،   طی 7 سال ریاست جمهوری باراک اوباما میلیو‌ن‌ها نفر را در مصر، تونس،  لیبی  و سوریه قربانی سیاست‌های «بهار عرب» کرده.   معلوم نیست آن روز‌های «خوب» باراک اوباما کجا بود که «رنج مردم» را نمی‌دید،   و نمی‌دانست در شهرها و روستاهای منطقه چه می‌گذرد!    البته اگر رئیس‌جمهور آمریکا از خواب بیدار شده و رقابتی با پوتین ندارد،   به این دلیل است که شکست آتلانتیسم در سوریه،   ممکن است بساط چپاول نفت عراق و لیبی را هم مختل کند!   در نتیجه،   باراک اوباما به شیوة آخوندها «طرفدار مردم» شده و دقیقاً به همین دلیل است که نمایندگان پارلمان اروپا هم به «طرفداری» از حقوق بشر در ایران مشغول شده‌اند:

«[...]‌ تعدادی از نمایندگان پارلمان اروپا که در ساختمان این نهاد میزبان محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران بودند،   از او به علت نقض حقوق بشر توسط جمهوری اسلامی انتقاد کرده‌اند و خواستار پایان دادن به این وضعیت شده‌اند[...]»

منبع:  رادیوفردا،  ‌مورخ 16 فوریه سالجاری

بله این «عزیزان» که میانه‌شان با شیخک‌های خلیج‌فارس خیلی خیلی خوب است و در مورد اعزام مزدور مسلح به سوریه و لیبی و مصر و تونس هم خفقان گرفته‌ بودند،  ناگهان مدافع  حقوق بشر در ایران شده‌اند.  تعجبی هم ندارد؛  سال «میمون آتش» است؛   خوی عنترها آتشین ‌شده و با شدت بیشتری برای «لوتی‌شان» معلق می‌زنند.  باشد تا از طریق انفجار بمب در مناطق مسکونی،  تخریب مدارس و بیمارستان‌ها و ... رونق دکان «نفی و تخریب» دو چندان ‌شود و جیب تفنگ‌فروش‌ها لبریز از دلار!  کافی است نیم‌نگاهی به جمکران بیاندازیم،  همانجا که «عادی‌سازی فساد مالی،  و افتخار و نفرت‌فروشی و شایعه‌پراکنی»،   و خلاصه صحبت‌های خاله زنکی و عوام‌پسند تبدیل شده به سرفصل رسانه‌های فارسی زبان.   از آن‌ جمله است ارائه تصویر دلپذیر «روشنفکر» از فاشیست غرب‌پرست؛   جنگ زرگری حسن روحانی با «دیگران»،  پیرامون فسادمالی، و «عادی‌سازی» خشونت و «نفی مخالف» توسط نوچه‌های ملاممد گوبلز اردکانی.   این بخش از تحرکات اوباش،‌  به شدت مورد پسند «داس‌الله» قرار گرفته.

از عادی‌سازی «نفی مخالف» آغاز کنیم که به دوران نورانی و نکبت بار صدارت میرحسین موسوی شباهت دارد،   و شاید به همین دلیل به مذاق چماق‌داران «چپ‌نما» شیرین آمده:   

«در پیک نت امروز،  بخش‌هائی از سخنرانی محمدعلی نجفی،  یکی از خوش‌اندیش‌ترین چهره‌های سیاسی [...]  جمهوری اسلامی را درباره انتخابات اسفندماه می‌خوانید[...] او به درستی می‌گوید که [...] مردم [...] باید پای صندوق‌های رأی بروند. و یک‌بار دیگر،  با رأی خود پیش از آن که بگویند چه چیز را می‌خواهیم،  بگویند چه چیز را نمی‌خواهیم.   در همین گفتن "چه چیز را نمی خواهیم"صراحت" چه چیز را می‌خواهیم" نهفته است[...]»

منبع:  پیک‌نت،  مورخ 17 فوریه سالجاری   

یادآور شویم که این «خوش‌اندیش‌ترین» چهرة فاشیسم اسلامی،  پس از مدتی  «وزارت»،  در دوران جنگ بورس تحصیلی گرفت و به آمریکا رفت ولی جهت حفظ جایگاه وی در سنگر «نبرد با امپریالیسم» قرار شد روزنامه‌ها بنویسند ایشان جهت ادامة تحصیل به استرالیا مشرف شده‌اند!   همین فرد پس از مدتی با یک دیپلم قالیچه‌ای و یک خروار ادعا بازگشت و روزنامة کیهان هوائی برای‌اش جشن خنته‌سوران دکتری گرفت.  امروز به دلائلی که می‌توان حدس زد،  هیچکدام از بوز‌نامه‌های جمکران از سوابق درخشان وی و «ماجراهای» تحصیلی‌اش سخنی به میان نمی‌آورد.   به هر تقدیر،  پیشنهاد این «شخصیت» بزرگ توده‌ای‌ها این است که «مردم» بگویند «نه!»  ولی این «نه» را باید الزاماً از طریق لبیک به حکومت اسلامی بر زبان  رانند.   پیش‌فرض نجفی این است که اگر مردم به مخالفان اصلاح‌طلبان بگویند،  «نه» مسلماً این «نه» به معنای «آری» به اصلاح‌طلبانی از قماش ایشان است!  هر چه باشد نجفی در این حکومت «آب‌ونان» و خورد و برد دارد و برای حفظ این بساط لازم است «مردم» بین طاعون و وبا «انتخاب» کنند!   بله لازم آمده «مردم»،   مانند همان 12 فروردین‌ماه 1358 که در شبه رفراندوم گوساله‌پسند دولت شیخ مهدی بازرگان حضور یافتند و به سلطنت «نه» گفتند،   بار دیگر بگویند چه چیز را «نمی‌خواهند!»   چرا که «نفی و ابهام» پایه و اساس فاشیسم است.  

ولی برخلاف ادعای ابله‌فریب چپ‌نمایان،  زمانیکه فردی می‌گوید چه نمی‌خواهد،   خواسته‌اش را بیان نمی‌کند؛  فقط آن را در ابهام قرار می‌دهد!   در واقع «نجفی» که به ادعای پیک‌نت،  «خوش‌اندیش» است با این اظهارات مرز دو مفهوم متضاد ـ  خواستن و نخواستن ـ  را مخدوش کرده و اضداد را «مترادف» می‌نمایاند!   این شیوة شناخته شدة فاشیسم است که پیک‌نت عملاً دست به تبلیغ و گسترش آن زده.  و دهه‌ها پیش از چپ‌نمایان جمکران،   پرسوناژ «حاجی‌آقا» در رمان صادق هدایت به همین زبان ابتذال،   پرسوناژ «منادی‌الحق» را خطاب قرار ‌داده بود:

«[...] شعر،  قصیده یا تصنیف فرق نمی‌کند [...] من اگر فرصت داشتم ده تا دیوان شعر می‌گفتم اما امروز اینجور تفریحات به درد مردم نمی‌خوره[...] ما امروز محتاج به مرد کار هستیم [...] اما خوب برای فرمالیته بد نیست،   مخصوصا که در دورة انتخابات تأثیر داره[...]»

منادی‌الحق،   شاعر است و با دنیای حاجی‌آقاها هم بیگانه.   به همین دلیل هنگامی که حاجی از او می‌خواهد قصیده‌ای در مدح دمکراسی بگوید،  تا حاجی که عضو «تمام محافل ادبی» است آن را در یکی از این محافل بخواند،   منادی‌الحق به حاجی می‌گوید قصیده‌سرا نیست و حاجی هم ضمن ایجاد ترادف میان قصیده و شعر و تصنیف و تفریحات،   اهمیت «انتخابات» را به منادی‌الحق یادآور می‌شود!

بله،  اینروزها علاوه بر ینگه‌دنیا،   در جمکران هم «انتخابات» به موضوع روز تبدیل شده!   لازم است یک عده «تجمع» کنند تا حاجی‌آقاهای «خوش‌اندیش» هزارة سوم از قماش «نجفی» بتوانند برای ارباب‌شان حسابی معلق بزنند.   بی‌دلیل نیست که در این محشر خر،  جمکرانی‌های صادراتی بساط لجن‌پراکنی به صادق هدایت و احمدکسروی پهن کرده‌اند و اینان را با امثال «سریع‌القلم»،   یکی از فاشیست‌های غرب‌پرست جمکرانی در یک کاسه قرار داده‌اند. 

در جمکران دوگلة‌ متفاوت فاشیست را می‌توان شناسائی کرد، که البته هر دو سر در آخور سازمان سیا دارند.  گروه اول از قماش خامنه‌ای و شرکاء،  برای سرکوب آزادی بیان از غرب ابراز نفرت می‌کند.  گله دوم از نوع «سریع‌القلم» به همین منظور به مدح و ستایش غرب می‌نشیند!   بله،  «محمود سریع‌القلم» که صدای فرانسه وی را در ردة احمد کسروی و صادق هدایت قرارداده،   عضو گلة دوم فاشیست‌های جمکرانی است:        

«[...] سخنان محمود سریع القلم دربارۀ عادت‌های ایرانیان و رفتار اجتماعی آنان بی‌شک همه را خوش نمی‌آید.   در گذشته نویسندگانی مانند هدایت،  جمال‌زاده یا کسروی نیز سخنانی از این دست بر زبان رانده‌اند [...] محمود سریع‌القلم از جمله گفته است:  یک ملتِ دلال مسلکِ ناآگاه چرا باید در پی یک زمامدار اروپائی باشد[...]»

منبع: صدای فرانسه،   مورخ 6 فوریه 2016

این اظهارات نشان می‌دهد که «سریع‌القلم» شیفته و فریفتة زمامداران اروپائی است و در ذهن علیل‌اش چنین می‌پندارد که زمامدار اروپائی را «مردم» انتخاب می‌کنند،   و این «مردم» نیز جملگی فهمیده و روشنفکر و با ادب و با نزاکت و شریف و غیره هستند و ... و خلاصه همة صفات نیک را در خود جمع‌ کرده‌اند!   بله تروریسم به تخریب شهرها و روستاهای ایران اکتفا نمی‌کند؛   آنچه در ایران کوچک‌ترین نشانی از فرهنگ و تمدن و انسانی‌ات دارد نیز می‌باید زیرسم ستوران محفل «احترام به ادیان» خُرد شود.   در واقع سریع‌القلم‌ها همان علوفه‌ای را بازنشخوار می‌کنند که سازمان سیا جهت تغذیه محمد خاتمی،  علی مطهری و شرکاء تولید کرده:   علوفة مردم‌پرستی و تحقیر ملت ایران!   جهت پنهان داشتن نقش استعمار در سرنوشتی که بر ایرانی تحمیل شده می‌‌توان علوفة کذا را در داخل و خارج به مصرف رساند.   از طریق نشخوار و بازنشخوار این علوفه، «مردم غرب» در جایگاه برتر قرار می‌گیرند،  و نهایت امر حکومت متجاوز و تبهکار آخوند به عنوان بازتاب «خواست» ملت ایران توجیه خواهد شد!   

به عنوان نمونه کافی است سری به سایت روزآن‌لاین بزنیم و به شکرافشانی‌های بز سر گلة سایت کذا بنگریم.   ایشان از «کتاب نخواندن ایرانیان» گلایه‌ها دارد؛  توگوئی «کتاب خواندن» به امری خارج از کتاب خواندن هم می‌تواند دلالت داشته باشد،   و نشان فرهنگ و تمدن است!   و اینکه غربی‌ها از آنجا که خیلی کتاب می‌خوانند،  «صنعتی» شده‌اند و ما ایرانی‌ها چون کتاب نمی‌خوانیم،   تبدیل شده‌ایم به «بازار مصرف» خنزرپنزرهای غرب! خلاصه،  تمامی این شکرافشانی‌ها برای این است که به خوش‌باورها تفهیم کنند،‌   این استعمار نیست که در قفای کودتاچیان پهلوی و لات‌های حکومت اسلامی به جان ملت افتاده و هرگونه فعالیت سازندة فرهنگی،‌  صنعتی و علمی را در داخل کشور ممنوع کرده.   این استعمار نیست که روستائیان را به حاشیه‌نشین شهرها تبدیل می‌کند تا در فقر و سیه‌روزی دست‌وپا بزنند و ابزار گسترش تنش اجتماعی،  نگونبختی و نابسامانی شوند.   گسترش فقر و اعتیاد و خشونت و تجاوز در ایران نیز به دلیل حمایت استعمار از آخوند و اوباش نیست؛‌  ایرانیان «کتاب نمی‌خوانند» و این مسائل پیش آمده!  همین و بس!   

وقتی ایرانیان کتاب نخوانند،  مسلم است که لیاقت زمامداران اروپائی را هم نخواهند داشت،   و شاخک فرانسه زبان بی‌بی‌سی به سادگی می‌تواند اوباشی از قماش سریع‌القلم را تبدیل کند به «روشنفکر!»   همانطور که 38 سال پیش یک روان‌پریش خرفت و نفرت‌فروش را با سریشم بنی‌صدر و قطب‌زاده و یزدی برای خوش‌خیال‌ها و هالوها تبدیل کردند به «رهبر آزادیخواهان ایران!»

ما هم به مناسبت خجسته میعاد 17 فوریه،   سالروز تولد صادق هدایت،   بجای بررسی و تحلیل پروپاگاند فرسودة سازمان سیا،   بخشی از پاسخ پرسوناژ «منادی‌الحق» را همینجا نقل می‌کنیم:

«[...] در این محیط پست،  احمق‌نواز،  سفله‌پرور و رجاله‌پسند [...]  که شما [...] زندگی را مطابق حرص و طمع و پستی‌ها و حماقت خودتان درست کرده‌اید [...] درین چاهک که [...] همه چیز با سنگ دزدها و طرارها و جاسوس‌ها سنجیده‌ می‌شود،  و لغات مفهوم و معانی خود را گم کرده [...] فقط شماها حق دارید[...]»

آورده‌اند که «صادق هدایت در پاریس خودکشی کرد!»   ولی به استنباط ما این ویراست «دولتی» از زندگی صادق هدایت است؛  هیچ دلیلی نداشت که صادق هدایت برای خودکشی از ایران به پاریس بیاید!   صادق هدایت،   به دلیل افکار و عقایدش،  و خصوصاً به دلیل آثارش،   به صورتی پیگیر با تشکیلات امنیتی حکومت‌های وقت درگیری داشت.   در سال 1324،   حضور صادق هدایت در ازبکستان ـ  آنزمان این کشور جزئی از خاک اتحاد جماهیر شوروی به شمار می‌آمد ـ  و همچنین برگزاری مراسم بزرگداشت هدایت در انجمن فرهنگی ایران و شوروی،   باعث شد که وی نتواند در کنگرة جهانی هواداران صلح شرکت کند.   حتی پیش از آن،  در سال 1313،   چند سال پیش از تبعید پهلوی اول،   صادق هدایت به دلیل نگارش «وغ‌وغ ساهاب» سروکارش با ادارة تأمینات نظمیه افتاده بود!   و بر خلاف آنچه شایع شده،  پس از اخراج پهلوی اول از ایران،   دامنة سرکوب استعمار باز هم گسترش یافت. ‌ چرا که غرب به دلیل جنگ دوم جهانی،  با دوستان دیرینه‌اش،  به شدت ‌تضعیف شده بود،  و اتحاد جماهیر شوروی را تهدیدی به مراتب جدی‌تر از گذشته برای منافع‌اش می‌دید.   از اینرو آتلانتیسم،   کشور ایران را در جبهة فاشیسم به سکوت مرگ محکوم کرد.   نیازی نیست که بگوئیم در چنین شرایطی،   مهم‌ترین مسئله‌ای که در دستورکار قرار می‌گیرد،  سرکوب شخصیت‌هائی است که نه تنها جیره‌خوار استعمار نیستند، ‌ که امثال «حاجی‌آقا»،   و دیگر مزدوران استعمار را نیز به صراحت به باد استهزاء می‌گیرند.   و فراموش نکنیم که این روزها،   اردوگاه غرب یک‌بار دیگر در موضع تدافعی قرار گرفته و می‌خواهد مانند گذشته،  کمبودها‌ی‌اش را از طریق سرکوب ملت ایران «جبران» کند؛   ‌لات است و تکرار راه پدر!   

در کشور ایران،  راه پدرشان با کودتای آیرون‌ساید،  ترور میرزادة عشقی و قتل فرخی یزدی در زندان قصر آغاز شد.  عملیاتی که نهایت امر به ‌افتتاح چاهک تبلیغات اسلامی و «تصحیح» یا بهتر بگوئیم سانسور اسلامی کلیات سعدی توسط «محمدعلی فروغی»،  عامل انگلستان انجامید.  در ادامه این «تحولات» ملایان جهت خوشایند کودتاچیان،  احمد کسروی را هم ترور کردند و ... و اینچنین بود که حدود یک‌ماه پس از ترور رزم آرا،  می‌رسیم به «خودکشی» صادق هدایت!   و اینک در تبلیغات فاشیست‌ها یک فعلة غرب‌پرست به نام سریع‌القلم با کسروی و هدایت ترادف یافته.  اگر اوضاع به همین منوال ادامه یابد،  بزودی همین تبلیغات‌چی‌ها ماشاالله قصاب را هم در جایگاه روشنفکر برجستة ایران خواهند نشاند.

زال‌ممد در وودستاک!

علی خامنه‌ای که طی چند روز اخیر «غیب» شده بود،   به مناسبت «والنتاین» ظهور فرمود و یک «راند» والنتاین سه نفره برگزار کرد،  باشد تا دل حسن روحانی و مستر «جان درامانی ماهاما» را شاد کند!  ولی از آنجا که آخوندجماعت اهل مادیات نیست ـ  خوراک و پوشاک و مسکن و بهداشت و دیگر نیازهای مادی آخوند از آسمان می‌آید ـ  خامنه‌ای والنتاین معنوی برگزار کرد.   یعنی رفت بالای منبر،  وعظ کرد،  جفنگ بافت،  ابراز فضل کرد،   و به ویژه اظهارات مقامات رسمی روسیه را به حساب خودش نوشت:

«[...] رهبر انقلاب [...] دربارة رنج سوریه از تروریسم [ فرمودند] چگونه حجم انبوهی از سلاح‌های پیشرفته و پول در اختیار تروریست‌ها قرار می‌گیرد؟[...]»

منبع:  ‌فارس،  ‌مورخ 14 فوریه سالجاری، کدخبر:‌ 13941125001472  

اگر به سایت رسمی وزارت امور خارجه روسیه نیم نگاهی بیاندازیم خواهیم دید که عین  همین سئوال مطرح شده،  در نتیجه،  علی خامنه‌ای پرسش خود را از این سایت کش رفته.  البته این «دزدی‌ها» به حکومت زال‌ممد محدود نمی‌شود.  چندی پیش تلویزیون دولتی فرانسه ـ شبکه 2 ـ   نیز تصاویر و فیلم‌های وزارت دفاع روسیه از عملیات نیروی هوائی اینکشور در خاک سوریه را کش رفته آن‌ها را به عنوان عملیات ارتش فرانسه منتشر کرده بود:

«[...] در رپرتاژ تلویزیون دولتی فرانسه پیرامون عملیات نیروی هوائی اینکشور در سوریه از ویدئوهای وزارت دفاع روسیه استفاده شده [...]»

منبع:  ‌سپوتنیک فرانسه زبان،  مورخ 2 فوریه 2016

بله در فرانسه هم بساط «سرقت» از منابع روسیه رواج دارد.   حکایت شغال است و باغ انگور! با این تفاوت که فرانسه از اعضای رسمی سازمان ناتوست و رسانه‌های‌اش از شیوه‌های «رایج» سازمان سیا پیروی می‌کند،   حال آنکه حکومت زال‌ممد ادعای نبرد با امپریالیسم دارد!  حال فرانسه را برای کش رفتن مدارک وزارت دفاع روسیه تنها بگذاریم و  بازگردیم به تقلید میمون‌وار مقام معظم از مواضع دیپلماتیک مسکو!   مقام معظم در ادامة وعظ و خطابة «‌ال‌ فالنتاین»،   سایت وزارت امور خارجه روسیه را رها می‌کنند و می‌روند به سراغ سایت وزارت امور خارجه یانکی‌ها.   بله،   والنتاین است دیگر و زال‌ممد هم «دل» دارد.  و دل زال‌ممد را «عموسام» ربوده،   و مقام معظم از عشق عموسام به هذیان‌گوئی افتاده‌اند!   به دلیل همین خاطرخواهی است که‌ خامنه‌ای پس از طرح پرسش منطقی خود در مورد چگونگی ارسال پول و تجهیزات به تروریست‌ها،   ناگهان تغییر موضع ‌داده،   بجای آنکه خواهان نبرد با تروریسم و نابودی تروریست‌ها شود،‌   می‌گوید ما خواهان صلح هستیم:

«[...] سیاست ثابت جمهوری اسلامی در قضیة سوریه "طرفداری از صلح" است.»

منبع:  ‌فارس،  ‌مورخ 14 فوریه سالجاری

بیا و درستش کن؛  والنتاین شده و علی خامنه‌ای در وودستاک دست به «هیپی‌گری» زده!   این جانور وحشی که پیوسته بر طبل «دشمن» می‌کوبد،   و برای نابودی «دشمن» موهوم نسخه‌های «دینی ـ عقیدتی» می‌پیچد،   ناگهان طرفدار صلح با تروریست‌ها شده،‌   چرا که عملیات نیروی هوائی روسیه برادران تروریست‌اش را نه تنها در سوریه که در ترکیه و عربستان هم تهدید می‌کند!   بله،‌  «صلح‌طلبی» زال‌ممد،  مانند جنگ‌طلبی‌های‌اش در واقع برای جا انداختن پیزی ارباب است!   اربابی که پس از ناکامی در راه جنگ‌افروزی میان روسیه و ترکیه ـ   تهاجم به جنگندة روسیه در آسمان سوریه ـ  نیروی هوائی‌اش را هول‌هولکی از اینکشور خارج کرد،   و پس از «نشست امنیتی مونیخ»،‌  تصمیم گرفت نیروی هوائی عربستان را بجای خود به ترکیه بفرستد!   باشد که رجب و آنجلا و فرانسوا،  و به ویژه علی تنها نمانند!   

«جونم براتون بگه»،   اگر چه به خبرهای موثق از «نشست امنیتی مونیخ» دسترسی نداریم،   انتقاد نخست‌وزیر روسیه و رئیس دولت فرانسه از سیاست‌های آنجلا مرکل،   و هشدار آمریکا و سپس فرانسه به ترکیه در مورد تهاجم به کردهای سوریه،   نشان می‌دهد که صدراعظم آلمان و رجب اردوغان می‌باید در صحنة دیپلماسی جهانی همان نقشی را بازی کنند که «کتک‌خورها در فیلم‌فارسی» ایفا می‌کردند!   به این ترتیب فرانسه می‌تواند ضمن لوس کردن خود برای آمریکا،   چپق لندن را هم حسابی «چاق» کند.

اینچنین بود که جمبول پکی به چپق چاق شده زد و «درامانی ماهاما» را به خیابان پاستور فرستاد تا مراسم والنتاین جمعی را با حسن فوتبال و مقام معظم بجا آورد،   و ایندو را «درامانی» کند!  حکمت جمبول را فراموش نکنیم!   درامانی ماهاما هم «درمان» ماها است و هم «ماما» است و می‌تواند سر «بچه» را که در صندوق «انتخابات» گیر کرده،   بگیرد و طفل معصوم را به زور از صندوق بیرون بکشد!  از قدیم گفته‌اند:  «حسن پیری،  بچه رو بگیر؛   علی فُوری،   بچه رو بشور!»  و این بود مراسم والنتاین جمعی در حضور مقام معظم!   ولی کمی هم از والنتاین عموسام بگوئیم که به قول معروف خیلی «های کلاس» بود؛  عین قصة یوسف کنعان!  

جریان از این قرار است که عموسام موشک‌ دلبندش را گم کرده بود،  و آنقدر در فراق آن موشک عزیز گریست که نور دیدگان‌اش همچون یعقوب از دست رفت!   ولی از آنجا که سد  1000 ساله جدائی کلیسای غرب و شرق در فرودگاه ژوزه مارتی «هاوانا»،   پس از دیدار پاپ فرانسیس و رهبر کلیسای ارتدوکس روسیه شکسته شد؛   و عموسام هم صدور بیانیة مشترک و بسیار مهم ایندو در مورد مسیحیان خاورمیانه و آفریقا را به سکوت برگزار کرد،  به دنبال گفتگوی ولادیمیر پوتین و باراک اوباما،  یک‌باره موشک گمگشته باز آمد به کنعان،   و کلبه احزان شد گلستان!  خلاصه موشک «هل فایر» به عنوان هدیة والنتاین به عموسام بازگردانده شد و عطر مشک و عنبر موشک نور را به دیدگان‌اش بازگرداند و چنان ازخود بی‌خود شد که فریاد برآورد:   «آی ام های!»‌ یعنی حالم خیلی خوبه!   

ولی خوب همه والنتاین خوبی نداشتند؛  ‌ والنتاین برای خیلی‌ها عین زهرمار تلخ و جانکاه بود،   از جمله برای زوج «مم‌جواد» و «الجبیر!»   ایندو مرغ عشق طی نشست امنیتی مونیخ،‌  برای هم جیک‌جیک می‌کردند و از طریق رسانه‌ای به دلبری از یکدیگر مشغول بودند.   مم‌جواد می‌گفت،  گذشته‌ها گذشته بیائید با هم دوست باشیم و «مشارکت» کنیم،   الجبیر هم می‌فرمود،   ما 5 هزار سال با یکدیگر همسایه بودیم و باید با هم دوست باشیم:

«[...] وزیر امورخارجه عربستان [طی مصاحبه با شبکة سی. ان. ان] درباره روابط کشورش با ایران گفت: ما خواهان روابط خوب با ایران هستیم.   همسایه‌ها باید بر مبنای اصول رفتار دوستانه و نه براساس رویکرد دخالت در امور دیگری با یکدیگر تعامل برقرار کنند[...]آن‌ها پنج هزارسال است که همسایه ما هستند و پنج هزار سال دیگر هم خواهند بود و این یک واقعیت جغرافیائی است[...]»

 منبع: سایت قطره،   ‌مورخ 13 فوریه سالجاری، کدخبر: 5236     

اینکه قدمت دوکشور ایران وعربستان توسط عشاق والنتاینی به 5000 سال رسیده بسیار جالب است،   هر چند امپراتوری هخامنشی 2500 سال بیشتر قدمت تاریخی ندارد!   ولی افتخار به قدمت تاریخی،   واقعی یا بی‌بی‌گوزکی بی‌اهمیت است،   مهم اینکه اظهارات منطقی الجبیر پیرامون روابط دوستانه همسایگان و ابراز تمایل مم‌جواد برای فراموش کردن گذشته ـ  تهاجم اوباش حکومت به سفارت عربستان ـ   نتیجة عکس به بار آورد!  

یک‌روز پس از انتشار مصاحبة الجبیر،  خبر رسید که سفارت سوئیس حافظ منافع عربستان در ایران خواهد بود!   به عبارت دیگر بساط والنتاین مم‌جواد و الجبیر برچیده شد!   دلیل هم روشن است؛‌   شرایط استراتژیک تغییر کرده!   وقتی رهبر کلیسای روسیه پس از حدود هزار سال،   با رهبر کلیسای غرب دیدار می‌کند و برای حمایت از مسیحیان منطقه و آفریقا بیانیة مشترک صادر می‌شود،   جهان پای به مرحله نوینی گذارده.   بهتر بگوئیم،  سیاست وحشیانة آتلانتیست‌ها برای گسترش اسلام در آفریقا و خاورمیانه،   از طریق اخراج مسیحیان دیگر نمی‌تواند ادامه یابد!   به عبارت دیگر،   وزیر امور خارجه بریتانیا که در «نشست مونیخ» دکان تروریسم بد ـ اسلام تندرو ـ  و تروریسم خوب ـ  اسلام میانه رو ـ  بازکرده،   باید بساط‌اش را جمع کند!   بله،  بی‌دلیل نبودکه بیانیه مشترک رهبران کلیسای شرق و غرب با خفقان بوق‌های آتلانتیسم روبرو شد!   سناریوی بریتانیا برای تحمیل تروریسم اسلام سیاسی به منطقه و قاره آفریقا،   جهت تبدیل این مناطق به لجنزار سکون ـ  یوتوپیا ـ  شکست خورده.   و به استنباط ما،   ارسال «دارمانی ماهاما»،   رئیس‌جمهور غنا به جمکران با شکست این سیاست بی‌ارتباط نیست.

غنا مستعمرة سابق بریتانیاست که پس از استقلال،   تبدیل شد به «جمهوری»،  و  از سال 1981 دولت کودتائی بر این کشور حاکم است.   خلاصه از نظر «پس‌رفت» به جمکران و دیگر کشورهای تحت سلطة بریتانیا بی‌شباهت نیست،   و با جمکران «درد مشترک» دارد.   از اینرو قرار شده خامنه‌ای،  ‌رهبر جمکران «والنتاین» را با رئیس‌جمهور غنا برگزار کند باشد که تشت رسوائی‌ حکومت اسلامی که توسط «دیلی بیست» از بام‌ها فروافتاده مقام معظم را بیش از این مجنون نکند!   

بله،   در گیرودار شیطان‌سازی اوباش جمکران از ارباب یانکی،  «دیلی بیست» گزارش می‌دهد که شبه نظامیان «شیعه» که تحت فرماندهی آمریکا با داعش می‌جنگیدند،   به هواداران بشار اسد در سوریه ملحق شده‌اند:  

«[...] حداقل سه گروه  بدر،  کتائب حزب‌الله و عصائب‌اهل الحق [ شبکه خزعلی] که تحت فرماندهی آمریکا در عراق با داعش می‌جنگیدند،  به نظامیان طرفدار اسد پیوسته‌اند.  در میان این گروه‌ها شبکه خزعلی از حمایت مستقیم نظامیان ایران برخوردار بوده[...]»

منبع: دیلی بیست،  مورخ 14 فوریه سالجاری        

می‌بینیم که رسانه‌های آمریکا دارند پتة «مبارزات علی خامنه‌ای با آمریکا» را برآب می‌اندازند؛   دلیل هم روشن است.   همچنانکه در وبلاگ «باراک و برنامه» گفتیم یانکی‌‌ها در حال عقب‌نشینی از منطقه‌اند و برای نجات از مهلکه،  به ناچار نوکران وفادارشان را قربانی می‌کنند.  شاخ و شانه کشیدن ترکیه و عربستان برای سوریه بخشی است از همین سیاست که در مورد فرانسه،   در قالب «نصیحت» از زبان بشار اسد بیان شده.   

همزمان با دیدار تاریخی رهبران کلیساهای غرب و شرق،  «فرانس پرس» مصاحبه‌ای با رئیس‌جمهور سوریه ترتیب داد تا به قول معروف گوشی را به دست دولت فرانسه بدهد!   طی این مصاحبه بشار اسد تأکید کرد،  «تغییر وزیرامور خارجه فرانسه ـ  لوران فابیوس ـ‌ اهمیت ندارد؛  سیاست فرانسه است که می‌باید در سوریه تغییر کند.»  به عبارت دیگر،   بعضی‌ها به دولت فرانسه دوستانه تذکر می‌دادند که «فریب تغییر افراد را نمی‌خورند و فرانسه نمی‌تواند با تعویض لوران فابیوس،   همان سیاست گذشته را ادامه دهد!»   مسلماً دولت فرانسه «پیام» را درک کرده،  ولی معلوم نیست بتواند سیاست‌اش را حتی اگر بخواهد تغییر دهد؛   برخلاف «باور عام» در عالم واقعیت «خواستن»،  به هیچ عنوان «توانستن» نیست!  و با توجه به اعزام ناو موشک‌انداز روسیه به سواحل سوریه،   اگر دولت فرانسه نتواند در اینکشور تغییر سیاست دهد،  و ترکیه و عربستان در مقام پیش‌مرگ آمریکا به خاک سوریه حمله کنند،  ممکن است پاریس ناچار شود با منافع ‌خود در ترکیه و عربستان هم وداع کند!